Nieuw aangelegde straat die de Winkelsestraat verbindt met de Heulsestraat, samen met de Oudstrijderslaan een wegenlus vormend waardoor het dorpscentrum voor een stuk van doorgaand verkeer ontheven wordt. Benoemd met de huidige naam in 1978, zogenaamd naar de wijk- en herbergnaam "Lange Munte" (zie Winkelsestraat). Het toponiem komt voor het eerst voor in 1822.
De vierschaar van de ammanie van Steurenambacht bevond zich voor het hof "te Rattepale", ter hoogte van het kruispunt Langemuntelaan - De Vierschaar. De ammanie wordt voor het eerst vermeld in een bron uit 1367, hing af van het leenhof van het Oud Kasteel van Kortrijk en had recht op een volle schepenbank.
In 1994 wordt er een containerpark aangelegd, op de plaats waar zich voorheen de historische hoeve "Goed te Rattepale" bevond, een van de oudste hoeves van Lendelede, afgebroken in 1985-1986. Het leen "te Rattepale" met de gelijknamige hoeve als foncier, wordt voor het eerst vermeld in een register uit 1366, als eigendom van de weduwe van Jacob Scaec, en hing rechtstreeks af van het Oud Kasteel van Kortrijk. De oudst gekende pachter is Josse Sebelync in 1438. In 1641 wordt de heerlijkheid aangekocht door Clemence de Beer, vrouw van Lendelede.
Circa 1645 wordt "T'goet te Rattepale" weergegeven op een kaart bij het tiendenboek van de Sint-Maartensabdij van Doornik, met boerenhuis binnen circulaire omwalling en landgebouw ten noorden, geflankeerd door het restant van een grotere walgracht. In 1683 worden de heerlijkheden Lendelede, Meulewalle, de Bergmolen en het "Hof te Rattepale" te koop aangeboden en gekocht door dorpsheer Boudewijn Bridoul, die de hoeve in 1690 doorverkoopt. Opmetingen uit 1701 beelden de hoeve af met apart omwald woonhuis en twee parallelle landgebouwen ten noorden. Een schets uit 1713 duidt de hoeve aan binnen achtvormige omwalling, in de verdere 18de eeuw opgevuld en nog deels behouden rond het boerenhuis. De hoeve had zowel een noordelijke uitweg naar de Winkelsestraat als een oostelijke dreef naar "de Knok" in de Heulsestraat (zie Steckenbornpad). In de 19de eeuw is de hoeve in handen van grootgrondbezitters als Louis Desmet-Grenier en Karel Desmet-De Naeyer. Rond 1900 bestaat de hoeve nog uit een semi-omwald boerenhuis op lichte verhoging, het neerhof bevond zich ten noorden in U-vormige constellatie rond het erf. In 1947 werd de hoeve gekocht door landbouwer Cyrille Dochy, in het begin van de jaren 1980 onteigend voor de aanleg van een nieuwe wijk en kort daarna afgebroken. Het eenlaagse boerenhuis dateerde voornamelijk uit de 19de eeuw, met erfgevel van negen traveeën, met behoud van een oudere kern, zie westelijke zijgevel die voorzien was van steunberen. Het noordeinde van de stal ten oosten van het erf was ingericht als wagenkot, met twee korfbogige muuropeningen in de kopgevel. De westelijke schuur was na de Tweede Wereldoorlog omgevormd tot een open loods. Op het erf bevond zich nog een cichoreiast uit 1894. Een wegkruis bij de erfoprit is eveneens verdwenen.
Verbindingsfunctie. Langs de weg zelf is slechts aan zuidzijde bebouwing geadresseerd. Het merendeel van de wijkbebouwing, voornamelijk alleenstaande eengezinswoningen uit het laatste kwart van de 20ste eeuw, concentreert zich in de vele nieuwe zijstraten, onder meer "De Knok", "Hoogeinde", "Rodemont" en "Steuren Ambacht".
Bron: SANTY P. & DEVOOGHT K. 2008: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Lendelede, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL41, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Santy, Pieter; Devooght, Kristien
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Is deel van
Lendelede
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Langemuntelaan [online], https://id.erfgoed.net/themas/13136 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.