Doodlopende landelijke weg die vanaf de Sint-Antoniusstraat in zuidelijke richting loopt tot aan de grens met Heule, waar de straat afbuigt naar het westen. Naamgeving uit 1959. Zogenaamd naar de wijk "Stevenistenhoek", waar tijdens de eerste helft van de 19de eeuw enkele inwoners aanhanger waren van het Stevenisme, een sekte die het niet eens was met het Concordaat van 1801 en bleef vasthouden aan de kerk van het ancien régime.
Historische weg, reeds gedeeltelijk afgebeeld op de Ferrariskaart (1770-1778). Het gebrek aan aanduiding op de midden-19de-eeuwse Popp- en Vandermaelenkaart, wijst echter op een straat van slechts gering belang. Wordt wel afgebeeld op de topografische kaarten van het Dépôt de la Guerre (1873, terreingegevens 1862) en het Institut Cartographique Militaire (1896, terreinrevisie 1883), binnen een toen uitgebreider stratennetwerk. De straat liep verder door en vond ook aan westelijke zijde, ter hoogte van de Sint-Antoniuskapel, aansluiting op de Sint-Antoniusstraat. Aan oostelijke zijde werd de weg via twee - thans gesupprimeerde - paden rechtstreeks met de huidige Beiaardstraat verbonden.

Landelijke weg met weinig bebouwing, minimaal opklimmend tot de 19de eeuw (zie aanduiding bestaande bewoningskernen op onder meer de Popp-kaart, 1840-1850) maar door vernieuwingen en verbouwingen aan authenticiteit ingeboet.

Nummer 2, hoeve "Kalvariehof", genoemd naar één van de kapellen die door de vroegere bewoners werden opgericht (zie zonder nummer, calvariekapel). Tegenover de hoeve, langs een oude landwegel gelegen, bevond zich tot voor kort een tweede kapel, de "Claerbouts kapel", volgens de overlevering in 1881 door hoevebewoonster Mathilde Claerboudt gebouwd als dank voor het vrijwaren van de familiebezittingen. De kapel, geflankeerd door populieren, was gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand en werd in het begin van de 21ste eeuw afgebroken. Ze verkeerde in 2000 reeds in een erg vervallen staat.