Zuidelijke deelgemeente van Willebroek, gelegen op beide oevers van de Brusselse of Willebroekse vaart (1550-1561, zie Klein-Willebroek). Oppervlakte: 824 hectare.

Het grondgebied Tisselt strekte zich aanvankelijk uit over delen van het huidige Willebroek, Puurs en Kapelle-op-den-Bos (provincie Brabant). Vanaf de 13de eeuw begon de ontginning van de heide waartoe Tisselt behoorde. De heerlijkheid Tisselt, met hoge, middelbare en lage rechtspraak, behoorde tot de eigendommen van de heren van Grimbergen, een tak van het geslacht Berthout, aanvankelijk (11de eeuw - vierde kwart 13de eeuw) als voogden van het oorspronkelijke Karolingische Cornelimunsterdomein met Puurs als centrum. In de 18de eeuw werd het goed verkocht aan Melchior van Susteren en in 1761 was het in handen van de hertog de Croy. De voornaamste tiendheffer was de abdij van het Heilig Graf te Kamerijk (zie de verdwenen tiendenschuur aan de Beekstraat in de omgeving van de Bosbeek). Na de vernieling van een eerste kunstwerk, bouwde men van 1554 tot 1557 te Tisselt een sluis op het kanaal van Willebroek (sas verdwenen in 1912-1913, zie Klein-Willebroek), in 1582 werd bij deze sluis een fort opgericht. Eertijds was de gemeente, waar tot 1860 een jaarmarkt werd gehouden, bekend voor zijn vlasnijverheid. Vanaf 1803 was Tisselt een zelfstandige parochie.

Woon- en landbouwdorp met een geconcentreerde oudere bebouwing in de dorpskern, gesitueerd op beide vaartoevers aan de straten die vertrekken aan de brug (Blaasveld-, Hoog-, Beek- en Baeckelmansstraat); voorts recente woonwijken ten noorden en ten zuiden van de Baeckelmansstraat (ten westen van de vaart). Overigens vrij schaars bebouwd landbouwgebied.