Gehucht van Bornem in het zuidwesten van de gemeente, ten oosten van de Schelde, met eigen parochiekerk en omringende woonkern. In de 17de eeuw nog grotendeels onontgonnen bos- en heidegebied; zie benaming van het gehucht, vermoedelijk naar de plaats waar brandhout werd verzameld. Lange tijd armenwijk, doch snelle opgang na de erkenning als parochie in 1894: bouw parochiekerk in 1898-1900 en inwijding kerkhof in 1898 aan de Meirenstraat. De gemeenteschool, Luipegem nummer 160, met bijhorende onderwijzerswoning werd reeds opgericht in 1873 naar ontwerp van provinciaal architect L. Blomme van 1871, doch in de jaren 1980 omgevormd tot gemeenschapshuis en bibliotheek.

Klein, recent sterk uitgegroeid gehucht met in het centrum een driehoekig kerkplein en heterogene lintbebouwing van eengezinswoningen uit de tweede helft van de 19de en eerste helft van de 20ste eeuw. De recente woonuitbreidingen liggen voornamelijk ten zuiden en ten zuidoosten, onder meer de wijk met de vogelnamen ter plaatse van de voormalige "Craeyhoeve", (zie Bornem, Sint-Amandsesteenweg). De Schelde vormt ter hoogte van de kern een rechtlijnige insnijding tot aan de Benedenstraat, de zogenaamde Kil, een voormalige aanlegplaats voor schepen, aan beide zijden ingedijkt. Op de dijk langs de Schelde: roeiboot, met de boeg omhoog en geplaatst op rotsblokken; opgericht in 1979 als zogenaamde Bootkapel Stella Maris met bronzen beeld, gesigneerd L. Mols, ter herdenking aan Zeer Eerwaarde Heer J. Van Kerckhoven, anno 1975. In de Buizerdlaan: Lourdesgrot uit dank opgericht in 1947 door F. Eggers, met gedenkplaten voor de oorlogsslachtoffers en in de onmiddellijke omgeving een gietijzeren kruis.