Landbouwdorp (graan en suikerbieten), brongebied van de Mombeek. Kerndorp, waarvan de bebouwing een groot aantal hoeven van het gesloten type omvat.

De Romeinse weg Tongeren-Tienen en de antieke weg Tongeren-Heers-Gembloux doorkruisen het grondgebied. Waarschijnlijk behorend tot het domein van de H.-Adelardus, kleinzoon van Karel Martel, en circa 825 door hem geschonken aan de abdij van Corbie (Picardië). De bezittingen van deze abdij strekten zich uit over de gemeenten Widooie, Haren en Bommershoven. De administratie van de goederen en de uitoefening van de heerlijke rechten evenals het beheer van alle in het prinsbisdom Luik gelegen domeingoederen was in handen van de monnik-proost, die resideerde in de proostdij, een hoeve in 1250 vermeld als "domus de Widoy". Deze proostdij verdween waarschijnlijk begin 15de eeuw. De "curia de Widoy" wordt voor het eerst vermeld in 1177. De graven van Loon bezaten de voogdij over deze goederen. In 1559 werden alle abdijgoederen te Widooie, samen met de heerlijke rechten overgemaakt aan Godfried van Bocholt, heer van Grevenbroek. In 1585 worden een deel van deze bezittingen evenals de heerlijke rechten verkocht aan het Sint-Lambertuskapittel van Luik. In de 17de en 18de eeuw zijn de heerlijke rechten in bezit van de Tongerse familie Vaes.

Als deel van de stadsvrijheid Tongeren was Widooie onderworpen aan de stadsmagistraat; de Tongerse schepenbank sprak Luiks recht. Op het grondgebied bevonden zich twee belangrijke Loonse laathoven.

De Sint-Pancratiuskerk, waarschijnlijk circa 1100 van de moederkerk van Haren afgescheiden, was een filiaal van de Tongerse Onze-Lieve-Vrouwekerk; patronaatsrecht en tienden waren in bezit van het Onze-Lieve-Vrouwekapittel. In 1845 wordt de nieuwe kerk gebouwd.

In 1977 met Tongeren gefusioneerd. Oppervlakte: 334 hectare. Aantal inwoners (1970): 442.