In 1243 vermeld als Wembertingen (Oudgermaans Wembert - ingen, bij de lieden van Wembert of Winnibert); 1421 Wemertingen; 1453 Wymbertingen; 1477 Wymmertingen. Gemeente in Vochtig Haspengouw, aan de Mombeek, bijrivier der Demer.

Ontstond als straatdorp bij de belangrijke verbindingsweg Hasselt - Tongeren - Luik, die daar de Mombeek kruiste. In 1361 als leen vermeld van Gerard II van Heers, leenman van de graaf van Loon. Door huwelijk van zijn dochter in het bezit van het geslacht de Riviere d'Arschot. Bij het overlijden der laatste gravin, Barbe tevens abdis van Herkenrode, werden de goederen vanaf 1744 verder beheerd door de abdij van Sint-Laurent (Luik) en J.H. de Stockem. Tenslotte vanaf 1757 opgenomen bij de bezittingen van de baron de Stockem, de laatste adellijke heren.

Op kerkelijk vlak reeds vanaf 1297 tot parochie verheven, en bediend door de kanunniken van het Heilig Graf, die zich circa 1770 onder impuls van graaf Lodewijk I te Wimmertingen vestigden; hun priorij bevond zich tegenover de kerk aan de Mombeek. Ze verplaatsten echter hun klooster in 1312 naar het hoger gelegen Henegho, wegens de regelmatige overstromingen der beek. Na 1606, bij de dood der laatste prior Jan van Mombeek, begevingsrecht bij de pastoor van Jesseren. In 1800 onafhankelijke parochie, tot 1836 (bij Kortessem gevoegd).

Straatdorp met geconcentreerde bewoning aan de Luikersteenweg met naast de Sint-Niklaaskerk, het zogenaamde Kasteel van Wimmertingen en verder zuidwaarts, op de grens met Kortessem, het vroegere tolhuis "De Oude Barier", dat ook als brouwerij - afspanning dienst deed en eigendom was van de leenman. Aan de westkant van de Luikersteenweg verschillende afspanningen, met als belangrijkste "In de Kroon" en "In de Zwaan" (verdwenen in 1830). Thans recente lintbebouwing. Recente verkaveling ten noordoosten van het grondgebied.

Oppervlakte: 108 hectare. Aantal inwoners (1976): 373.