Gemeente in de Zuid-Kempen, aan het Albertkanaal; in het zuidwesten heuvelachtig, aansluitend bij het Hageland, elders vlak.

Voor het eerst vermeld in 1135 als Tessenderlon (germaans "Tehswandra", van de Tehswandroz, en "lautrum", bosje op zandige hoogte). Oorspronkelijk Loons allodium, in 1203 door Lodewijk, graaf van Loon, geschonken aan Hugo de Pierrepont, en terug in leen genomen. Loonse rechtspraak; patronaatsrecht in 1135 overgedragen aan de abdij van Averbode, op het grondgebied Tessenderlo door Arnold II gesticht (kerk en poortgebouw nog steeds grondgebied Tessenderlo); bij de parochie hoorde ook Deurne (thans provincie Brabant).

Kerndorp op het kruispunt van twee wegen, die zich buiten het dorp verder opsplitsen; in het centrum, rechthoekig marktplein met de Sint-Martinuskerk en pastorie. De ontploffing in 1942 van de "Produits Chimiques de Tessenderloo" ten zuidoosten van het centrum, vernielde vrijwel volledig de oude dorpskern, zodat thans nieuwbouw overheerst en de gemeente naar een verstedelijkte plattelandsgemeente evolueerde met een uitdeinend dorpscentrum met nieuwe woonwijken, cirkelvormig rondom de oude kern.

Naast het Albertkanaal zorgde de autosnelweg E39 voor talrijke industriële inplantingen op het industriepark in het gehucht Hulst. De vroegere gehuchten Engsbergen ten zuidwesten, Schoot ten westen en Hulst ten oosten verloren grotendeels hun landelijk karakter, met hoeven aan de grote verbindingswegen, door inplantingen van nieuwe sociale woonwijken. Ondanks deze bevolkingsexplosie toch nog belangrijke natuurgebieden, voornamelijk ten zuidwesten van het dorp: onder meer de Averbodense bossen en Schoterheide, Schotersbossen, Houteren Berg. Oppervlakte: 5.135 hectare. Aantal inwoners (1976): 12.853.