In de driehoek tussen de Molenaarsstraat, Sint-Antoniuskaai en Kolveniersgang werd tussen 1880 en 1884 een proletarische woonwijk gecreëerd bestaande uit gelijklopende verbindingsstraten tussen de oudere Molenaarsstraat en de Kolveniersgang, afgelijnd circa 1868.

Dit zijn de Meelstraat, Tarwe- en Gerststraat, verbonden door de loodrechte Bellemansstraat en de Kluizenaarstraat. De bebouwing is vrij homogeen: typische arbeidershuizen met twee en een halve bouwlaag van elk twee traveeën en repeterend schema, onder doorlopend zadeldak (pannen). Aanvankelijk bepleisterde, gecementeerde, beraapte of sobere bakstenen parementen, horizontaal gemarkeerd door doorgetrokken lekdrempels en geritmeerd door rechthoekige of licht getoogde omlijste vensters. Talrijke parementen werden reeds gewijzigd doch de hoogtelijn bleef behouden. De Meelstraat en voornamelijk de Gerststraat vertoont meerdere, samen met de straat aangelegde steegbeluiken met open doorgang op straatbreedte. De hoekpanden hebben typische afgesnuite hoektravee.

De Vestingsgracht bij de Kolveniersgang werd slechts gedempt in 1962-64. De Kluizenaarstraat werd verbreed in 1936, aan de rechter straatzijde voorzien van een rij acacia's en een bebouwing van die tijd.