Kleine landbouwgemeente van 458 ha; 420 inwoners in 1971. Sedert 1970 fusiegemeente van Veurne. Het westelijk deel van de gemeente behoort tot de Oudlandpolders, het oostelijk deel tot de Middellandpolders; kleibodems. Gemiddelde bedrijfsgrootte van 15,6 ha. Gelegen ten westen van de Oude Zeedijk, aangelegd als bescherming tegen de doorbraak in de 11de eeuw van de Duinkerke III-transgressie. Eerste vermelding in 1199 als Auencapella, afgeleid van het Germaanse Avan kapella of kapel van Ava; vóór 1111 toebehorend aan Sint-Bertinusabdij van Sint-Omaars, doch zelfstandige parochie in 1199.

Behoorde bestuurlijk tot de kasselrij Veurne, en kerkelijk tot het bisdom Terwaan (tot 1566). Vermelding van leenhof, van 1525 tot 1731, eigendom van de familie van Doys ; van 1731 tot einde van het Ancien Régime, eigendom der familie van der Fosse. Gemeente nagenoeg volledig ontvolkt eind 16de eeuw tijdens de godsdiensttroebelen. Grotendeels verwoest tijdens eerste wereldoorlog en heropgebouwd met bewaring van oorspronkelijk dorpspatroon en gebouwenschaal; eenvoudige wederopbouwarchitectuur aansluitend bij de traditionele baksteenarchitectuur van de streek. Kleine landelijke dorpskom aan bocht van Krommegracht; ten noorden van de spoorlijn Gent-Adinkerke. Gedomineerd door parochiekerk Sint-Michiel midden kerkhof met oude linde en afzomende dubbele lindenrij; ten oosten langs Roesdammestraat, houten windmolen zogenaamd " Oude Zeedijkmolen".

Eenvoudige bebouwing voornamelijk uit het tweede kwart van de 20ste eeuw, geconcentreerd ten noorden van de kerk. Groenestraat, Hoekstraat, Kerkstraat en Zevecotestraat: smalle, korte gekasseide straatjes met geplaveide stoepen en bochtig tracé; rijhuizen van een à twee bouwlagen onder pannen zadeldaken; hoekhuizen meestal herbergen waarvan enkele thans leegstaand, zie Hoekstraat nummer 7 zogenaamd "In het Half Maantje" - en nummer 10, zogenaamd "Sint-Sebastiaan ". Hoekstraat nummer 1 en nummer 7: alleenstaande 19de-eeuwse arbeidershuisjes met voortuintje; een bouwlaag onder gebogen zadeldak (nok parallel aan straat, Vlaamse pannen); rechthoekige muuropeningen met deels bewaarde 19de-eeuwse kozijnconstructies. Ten zuiden van de kerk, alleenstaande pastorie en alleenstaand rijtje arbeidershuisjes op uiteinde van de doodlopende Zevecotestraat.