Haren vormde met Bommershoven één heerlijkheid, die in 1366 in bezit komt van de Bisschoppelijke Tafel van Luik. Het waren echter zelfstandige gemeenten. Pas vanaf 1844 vormen ze één gemeente. Haren was de zetel van de schepenbank van Haren-Bommershoven. De antieke weg Bilzen-Waremme (Borgworm) doorkruiste het grondgebied. Haren maakte deel uit van de belangrijke goederen, die de abdij van Corbie (Picardië) in de streek Widooie (Tongeren)-Haren-Bommershoven bezat. Mogelijk was dit een schenking van Sint-Adelardus, die zijn volledig patrimonium in 826 aan de in 660 gestichte abdij afstond. De goederen in deze streek werden vanuit Widooie beheerd door een proost van de abdij. De graven van Loon waren voogden van de abdijgoederen. Corbie stichtte de kerk van Haren; zoals alle kerken van Corbie (Beringen, Tongerlo, Elen, Beauvechain, et cetera) was de patroonheilige Sint-Pieter, patroonheilige van de abdij. Patronaatsrecht en tienden waren in het bezit van de abdij; de kerk werd bediend door een vicaris, één van de religieuzen van de proosdij van Widooie. In 1559 geeft Charles de Bourbon, commanditaire abt van Corbie, de goederen in deze streken in erfpacht aan ridder Godfried van Bocholtz, heer van Grevenbroeck. De kleindochter van laatstgenoemde verkoopt patronaat en tienden van de kerk van Haren aan het kapittel van de kathedraal van Luik. Op de Molenbeek bevond zich de thans verdwenen Harenmolen. Van 1970 tot 1977 was Haren de naam van de fusiegemeente die naast Haren ook Piringen, Bommershoven, Widooie en een deel van Lauw omvatte.
Bron: PAUWELS D. & SCHLUSMANS F. met medewerking van MUYLDERMANS E. & ROMBOUTS J. 1999: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kanton Borgloon, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14n4, Brussel - Turnhout. Auteurs: Schlusmans, Frieda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)