Tot op heden vrij geïsoleerd gehucht in het landelijke, oostelijk deel van de gemeente. Van oudsher deel uitmakend van de heerlijkheid Herselt, doch op kerkelijk vlak afhankelijk van de uitgestrekte Sint-Lambertusparochie van Westerlo. Het oude gehuchtje "Blybergh" wordt reeds vernoemd in 1233; het lag oorspronkelijk meer in de richting van Averbode. Op de Ferrariskaart (1771-1777) is Blauberg nog grotendeels ingenomen door arme heidegronden, zogenaamd "Bruyère de Verle" met het Goorbroek en schaarse bebouwing, hoofdzakelijk in leem- en vakwerk. De "Veelse Heide" behoorde historisch gezien tot het kroondomein van de familie de Merode; een deel ervan werd aan Herselt verkocht voor de oprichting van een nieuwe parochie. Zo werd Blauberg in 1857 als tweede parochie van de gemeente Herselt erkend. De oude wijk werd verlaten, een nieuwe ontwikkelde zich rondom de nieuwe parochiekerk van 1858, de naamgeving bleef behouden, thans 2.366 inwoners.
Halverwege doorsneden door de staatsbaan van Herselt naar Averbode, aangelegd in 1893. Met uitzondering van deze baan vrij schaars bebouwd en gekarakteriseerd door een typisch Kempisch landschap met dennenbossen, verspreide hoevebouw met weiden en akkers voor veevoeders, voornamelijk mais, in het kader van de veeteelt. In het laatste kwart van de 20ste eeuw werd het uitzicht grondig gewijzigd door de inplanting van nieuwe woonwijken. Omwille van het natuurrijke karakter ook hier diverse zones met weekendverblijven, onder meer ten zuiden van het centrum.
AERTS T., "Herselt in beeld", Kontich, 1978.
DE BELIE W., Herselt, Oudheidkundige gegevens, deel I, Kontich, 1973.
Bron: KENNES H. & STEYAERT R. 2000: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Turnhout, Kanton Westerlo, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 16n2, Brussel - Turnhout. Auteurs: Kennes, Hilde Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)