Met 300 ha de kleinste fusiegemeente van Deinze, ten oosten van de stad gelegen aan de linker Leieoever. Deze gemeente van 646 inwoners (1981) grenst ten noorden aan Wontergem en Vinkt, ten oosten aan Deinze en Machelen, ten zuiden aan Gottem en ten westen aan Gottem en Wontergem. De oude Leie in het oosten en de Mandel-, Vondel- en Zeverenbeek in het zuiden en het westen vormen een natuurlijke begrenzing.

De oudste vermelding Grimmine (1121) zou afgeleid zijn van het oud-Germaans grimminja (= grimmig).

De heerlijkheid Grammene, afhankelijk van het leenhof van Kortrijk, behoorde in de 12de en de 13de eeuw toe aan het geslacht de Grammina. Latere heren waren Van Schuurvelde (14de eeuw), de Tolenaare (eind 14de eeuw), de Beer (tweede helft van de 15de eeuw tot eerste helft van de 17de eeuw), Vanden Heede (eerste helft van de 17de eeuw) en de baronnen van Poeke (18de eeuw). Bestuurlijk en fiscaal behoorde het tot de kasselrij Kortrijk, op kerkelijk gebied hing het tot 1559 af van het bisdom Doornik, nadien van het bisdom Gent, dekenij Tielt. Het patronaatsrecht behoorde sinds 1121 aan de Gentse Sint-Baafsabdij, nadien aan het bisdom Gent.

Het reliëf wordt bepaald door een circa 15 m hoge kouterrug, ongeveer gelijklopend met de Leie met vruchtbare lichte zandleemgronden en de natte beekdepressies van de Mandel-, Vondel- en Zeverenbeek. Vooral in de alluviale Leievallei wordt nog vlas geteeld. Eén vlaszwingelarij bleef in werking.

Het dorp, met een stagnerend inwonersaantal, ligt thans geïsoleerd tussen de buitenbocht van de afgesneden Leie-arm (sinds de aanleg van het Leiekanaal in 1972) en de steenweg Deinze-Tielt. De spoorlijn Deinze-Tielt, aangelegd in 1855 dwarst de gemeente van oost naar west met een opmerkelijke ijzeren spoorwegbrug over de oude Leie-arm, vernieuwd na de Tweede Wereldoorlog.

Landelijk gebleven dorp met ongeveer de helft van de bevolking die pendelt naar Deinze of Gent.