Kleine plattelandsgemeente van 658 ha, geomorfologisch behorend tot de middenlandpolders. Woon- en landbouwdorp. In 1971 bij de nieuwgevormde gemeente Spermalie gevoegd en in 1976 bij de fusiegemeente Middelkerke. Gelegen aan de rechteroever van de IJzer en de Vladslovaart.
Sporen van menselijke aanwezigheid tijdens de Gallo-Romeinse periode.
Eerste vermelding in 1171 als "Manechin Overvam". Deze benaming verwijst naar een veer over de IJzer. Aan het einde van de dertiende eeuw werd een veer in opdracht van Gwijde van Dampierre vervangen door een brug, "Gravenbrug" genaamd. Deze werd echter spoedig afgebroken. De huidige "UNIEBRUG" ontleent haar naam aan de Franse tijd.
De parochiekerk, toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw, stond onder het patronaatschap van de orde der Tempeliers. Deze orde bezat verscheidene bezittingen op het grondgebied onder meer een hoeve "DE KOUDE SCHUUR" (zie Rattevallestraat nummer 21).
Een andere historische hoeve op het grondgebied is het "'T GEUZEGAT" (zie Zwarteweg nummer 22).
Ten noorden van de dorpskom, "FORT VAN NIEUWENDAMME", voormalig gehucht en behouden schans daterend van 1585 (fort beschermd als monument bij K.B. van 16.11.1981) (zie Rattevallestraat zonder nummer).
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was het dorp gelegen in de frontstreek en werd het volledig verwoest. Bij de wederopbouw werd onder meer volgens het vooroorlogs aanlegplan van 1905 van de steenweg Nieuwpoort- Sint-Pieterskapelle gewerkt.
Mannekensvere vormt een langgestrekt dorp aan de kruising van de Bruggesteenweg met de Rattevallestraat. De Bruggesteenweg maakt deel uit van de belangrijke historische as Nieuwpoort-Gistel-Brugge, circa 1777 aangelegd als Oostenrijkse steenweg. Het dorp wordt getypeerd door lintbebouwing afgewisseld met vrijstaande bebouwing vnl. langsheen de Bruggesteenweg, in een vrij eenvoudige dorpsarchitectuur. De parochiekerk met kerkhof ligt ten zuiden van de genoemde steenweg. De parochiekerk, de pastorie, het gemeentehuis en de kloosterschool (zie Bruggesteenweg zonder nummer, nummer 58, 84, 107) werden ontworpen door architect T. Raison (Brugge), dit in een historiserende wederopbouwarchitectuur. Andere architecten betrokken bij deze wederopbouw waren J. Heyneman (Uitkerke), A. Neyrinck (Blankenberge), C. Schmidt (Poperinge), C. Stroobandt (Gistel), J. Vinck (Veurne), A. Golenvaux (Brussel) en O. Dekeyser (Gistel).
- Algemeen Rijksarchief Brussel, DVG.
- MESTDAGH H., Mannekensvere, in Archeologische inventaris Vlaanderen, band XIV, p. 9 -74.
- VANDENBERGHE G., Van bron tot monding. Sporen in het huidige cultuurlandschap, in DE ROO N., HINDRICKX K., Beeld van een stroom…, p. 125-126.