Korte straat in het uiterste zuiden van de gemeente Bavikhove, die in het verlengde loopt van de Bavikhoofsestraat en leidt naar de grens met Kuurne, waar de straat verder gaat als Bavikhoofsestraat. Samen met de Bavikhoofsestraat op Bavikhove vormt de straat de grens tussen Harelbeke en Bavikhove. De straatnaam verwijst naar de thans verdwenen stenen windmolen, genaamd de "Witte Molen" (nummer 10).

De Molenstraat wordt zonder bebouwing al weergegeven op de kaart van 1750, opgemaakt door Frans De Bal, en vormt er samen met de toenmalige Bavikhoofsestraat de verbinding tussen Bavikhove en Kuurne. Op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778), nog steeds geen bebouwing op grondgebied Bavikhove (op grondgebied Harelbeke bevindt zich de hoeve "Yzerbyt"). Tussen 1790 en 1800 wordt aan het begin van de straat een molen gebouwd, samen met een oliemolen en een molenhuis (nummer 10). De straat wordt aangeduid op het primitief kadasterplan (circa 1830) als "chemin de cuerne à Bavichove". Op de Atlas der Buurtwegen (1845) wordt de straat samen met de Bavikhoofsestraat weergegeven als "Groote Harlebekestraet" met als aanduiding "Chemin n° 1" en als omschrijving "Chemin de Bavichove à Harlebeke"; aanduiding van de "Moulin De Leye". Ongewijzigde situatie tot in de tweede helft van de 20ste eeuw; pas in de jaren 1970 worden de gronden ten noorden van de Harelbekestraat verkaveld (Hoppestraat, Moutstraat, Pouckeweg).

Geasfalteerde straat op het grondgebied Bavikhove gedomineerd door een recente villaverkaveling (noordzijde van de straat). Aan het begin van de straat bevindt zich het eind 18de-eeuwse molenhuis (nummers 10) voorheen gelegen bij de in 1946-1947 afgebroken "Witte Molen".