Straat in het oosten van Hulste, lopend langs de grens met de gemeente Bavikhove en Ooigem (Wielsbeke). De straat vertrekt aan de Muizelstraat en loopt in noordoostelijke richting om net voor het gehucht Muizel af te draaien naar Bavikhove. Na een kort gedeelte op grondgebied Bavikhove loopt de straat verder in noordelijke richting langs de grens met Ooigem (Wielsbeke) naar de gemeente Oostrozebeke, zie straatnaam. Volgens De Flou komt de straatnaam voor het eerst voor in 1846.

De straat wordt voor het eerst weergegeven op twee kaarten van 1715 uit het landboek van Hulste; weergave van een tweetal hoeves (nummer 16). Op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778), wordt de kronkelende straat weergegeven met verscheidene verspreid gelegen hoeves (nummer 14, nummer 16, nummer 21); op grondgebied Bavikhove bevindt de hoeve "Ter Triest" zich langs de Oostrozebeeksestraat. Op het primitief kadasterplan (circa 1830) wordt het eerste gedeelte van de straat - tussen de Muizelstraat en de Aardappelstraat - aangeduid als "haeringe straete"; het vervolg van de straat wordt aangeduid als "chemin de hulste à oostrosebeke". Op de Atlas der Buurtwegen (1845) wordt de straat weergegeven als de "Oost Rozebekestraet" met als aanduiding "Chemin n° 4" en omschrijving "Grand Chemin de Hulste à Oost Rozebeke". Het straatgedeelte op grondgebied Bavikhove wordt weergegeven als "Oost Roosebekestraet" met als aanduiding "Chemin n° 34" en omschrijving "Chemin de Hulste à Oost Roosebeke" en als "Chemin de Bavichove à Meulebeke" met als aanduiding "Chemin n° 13" en omschrijving "Groenedreef". De Popp-kaart (1856) geeft de straat op grondgebied Hulste weer als "Oostroosebeke Straet" en op grondgebied Bavikhove als "Doorsnydstraet".

Landelijke straat met sterk kronkelend verloop en geasfalteerd wegdek. Bewoningsconcentratie ten noorden van de Tombroekstraat bij de grens met Wielsbeke (gehucht Sint-Pietersknok). Straatbeeld gedomineerd door verspreid gelegen hoevebebouwing, opklimmend tot de 18de eeuw. Nummer 14, 18de-eeuwse hoeve gelegen op het einde van een lange verharde erfoprit met wilgen cf. weergave op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778). Voormalig boerenhuis van het langgeveltype met in de loop van de 20ste eeuw gewijzigde openingen.

Nummer 21. Dieper gelegen 18de-eeuwse hoeve (zie afbeelding) met een in 1943 herbouwd woonhuis met pseudo-vakwerk in de puntgevel, een bewaarde schuur met gedichte muuropeningen (waaronder de dwarsdoorrit), een stal aan de westzijde van het erf en een ast ten oosten van de woning. Opgenomen in de niet-limitatieve lijst van merkwaardige gebouwen in het open landschap van Harelbeke, definitief vastgesteld in de gemeenteraad van 11.02.2008 (categorie 2). Op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778), worden reeds het boerenhuis en de schuur weergegeven. Het primitief kadasterplan (circa 1830) geeft naast deze twee volumes ook de stal, een bakhuis en een landgebouwtje weer, eigendom van de kinderen van J. Lammertyn. In 1882 registreert het kadaster de uitbreiding van de schuur met een dwars volume. In 1943 wordt het woonhuis grondig verbouwd en worden de bijgebouwen ten oosten ervan opgetrokken (waaronder de ast).