Vanouds een belangrijke verbindingsweg tussen Wingene en Beernem. Beginnend bij de Beernemstraat in het centrum van Wingene en eindigend bij de Reigerlostraat op het grondgebied Beernem. Oorspronkelijke naam Blauwhuisstraat verwijst naar het hier gelegen kasteel "Blauwhuis", gebouwd in de 16de eeuw door de familie Wyts (Beernemsteenweg nummer 171). Het huidige tracé is fasegewijs tot stand gekomen.

Loopt doorheen het gehucht Wildenburg. "Wildenburgh" wordt voor het eerst vermeld circa 1365, als leen van de Kasselrij Kortrijk en de Roede van Tielt. In 1490 wordt het gekocht door de familie Wyts die het bijna 250 jaar in bezit houdt. In de Flandria Illustrata van Sanderus (1641) wordt de heerlijkheid als volgt omschreven: "Deze heerlykheid paalt aan de grootste heide van Vlaandre, bekent onder den Naam van Bulskampvelt, en is met bosschen en Vyvers, welke tot het aankweeken van Karpers zeer bekwaam zijn, omringt” en verder "De Eenzaemheid van deze Plaats is daarenboven zeer vermaakelyk, en of schoon haare Landeryen niet zeer vruchbaar zyn, zouden dezelve echter, als men zich daarop wilde toeleggen, veel verbetert konnen worden. Deze Heerlijkheyd heeft voor het overige Hoog, Middel en Laag Recht". In 1727 wordt het domein van Wildenbrug verkocht aan de Brugse advocaat J. Van Hoenacker. Het toenmalige Wildenburg wordt getoond op de "Ommeloper van de prochie ende Baronnie van Wynghene" van 1756: een woest gebied met een groot aantal vijvers en aan de huidige Beernemsteenweg slechts vier huizen terwijl zich langs de Verloren Goedstraat en de Peerstalstraat vijfentwintig grote hofsteden bevinden. Vanaf 1821 begint met de nieuwe eigenaar Jacob-Lieven Van Caneghem, de aanleg van bossen en ontginnen van landbouwgronden. Door huwelijk komt het goed in handen van de familie van der Bruggen, die grotendeels verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van Wildenburg zoals we het vandaag kennen. In 1860 laat baron van der Bruggen, toenmalig eigenaar, een kapel optrekken ter nagedachtenis van zijn op jonge leeftijd overleden zoon George. De kapel groeit uit tot een kapelanij en in 1884 wordt de kapel uitgebreid. Op 20 augustus 1897 wordt Wildenburg bij koninklijk besluit als parochie erkend. In 1860 richt de baron een jongensschool op en in 1865 wordt ze al uitgebreid met een meisjesschool. Tegelijk met de jongensschool wordt ook een huis gebouwd voor de onderwijzer die ook koster is. Beide scholen worden in 1872 geschonken aan pastoor Termote, die het beheer overdraagt aan een aantal zusters. Door de aanhoudende groei van Wildenburg wordt het schoollokaal te klein en in 1874 laat pastoor Verhaeghe bij het Sint-Theresiagesticht een congregatiekapel bouwen, die ook dienst doet als klas. De dochter van baron van der Bruggen sticht in 1863 "het Sint-Theresia-gesticht", een verblijf voor zestig oudere personen tegenover de jongensschool. In 1905 wordt de huidige pastorij (Beernemstraat nummer 157) gebouwd naar ontwerp van de Roeselaarse bouwmeester Desoete, deels bekostigd door de familie van der Bruggen. Tijdens de eerste Wereldoorlog blijft Wildenburg gespaard van oorlogsgeweld. In 1960 worden school en parochiezaal door het klooster van Wingene vernieuwd. In 1969 verlaat de laatste zuster de school van Wildenburg en het wordt een afdeling van de Centrumschool in Wingene. Een jaar later in 1970 worden de gebouwen van het Sint-Theresiagesticht en klooster definitief verlaten. De gebouwen worden in 1990 afgebroken.

Schaars bebouwde straat waarbij de bebouwing fasegewijs tot stand is gekomen. Loopt doorheen de bossen van Bulskampveld en het gehucht Wildenburg. De bebouwing concentreert zich rondom het gehucht Wildenburg met eigen kerk, school, pastorie en kent tot op heden uitbreiding door nieuwbouwwoningen. Eerste straatgedeelte loopt doorheen het historisch gegroeide Bulskampveld. Ook aanwezigheid van industrieterrein ter hoogte van de Gravestraat. De basisbebouwing bestaat uit eenvoudige boerenarbeiderswoningen van één à twee bouwlagen al dan niet loodrecht op de straat ingeplant. De oudste volumes zijn weergegeven op het primitief kadasterplan (circa 1829)en worden grotendeels verbouwd en uitgebreid in de loop van de tweede helft 19de eeuw en eerste helft 20ste eeuw.