Steenweg die van Wingene naar Tielt loopt. De straatnaam verwijst naar de verbinding tussen Wingene en Tielt.

Toegangs- en verbindingsweg tot Wingene, vermoedelijk aangelegd omstreeks de jaren 1770, ter vervanging van de voormalige "Brugsche Heirweg", de belangrijkste verbinding vanuit Tielt (Brugstraat) over Wingene naar Brugge. Het huidige tracé is fasegewijs tot stand gekomen. Ter hoogte van nummer 26, aanwezigheid van het oude tracé bedekt met kasseien.

Deze weg wordt hersteld en rechtgetrokken. Een deel van het tracé wordt weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778). Op het primitief plan (circa 1829) wordt de weg weergegeven als "Steenweg van Wynghene naer Thielt", op de Atlas der Buurtwegen (circa 1843) als "Tieltschesteenweg", omschreven als "Gekalsyde weg van Wynghene naer Thielt".

Vanouds een belangrijke verbindingsweg tussen het centrum van Wingene en de stad Tielt, ten zuiden van Wingene gelegen. De straat staat deels afgebeeld in het renteboek van het Sint-Amandsche van Wingene (circa 1639) en aangeduid met de naam "straete naer Thielt". Enkel de westzijde van de straat staat weergegeven in het renteboek. De straat wordt getypeerd door de aanwezigheid van akkerlanden. Ter hoogte van de Ratelingestraat aanduiding met de naam "De Pipe". In het landboek van Wingene van 1756 weergave van een aantal omwalde sites toegankelijk via een lange toegangsdreef beginnend in de Tieltsteenweg. Weinig overgebleven van deze sites. De omwalde site Kapellestraat nummer 51, hoeve "klokhof" of "Poelvoorde-ten-hove" was oorspronkelijk toegankelijk van aan de Tieltsteenweg via een lange toegangsdreef. De omliggende gronden werden in 2000 verkaveld en ingericht als een industrieterrein. Nummer 4, een site afgebeeld in het landboek van Wingene van 1756, bestaande uit grondig verbouwde losse bestanddelen en een nieuw woonhuis. Nummer 21, een achterin gelegen hoeve met gaaf bewaarde losse bestanddelen. In de loop van de 19de eeuw worden een aantal eenvoudige arbeiderswoningen gebouwd, al dan niet opgevat als een tweewoonst en loodrecht of evenwijdig met de straat gebouwd. In de Atlas der Buurtwegen (circa 1843) aanduiding van een aantal herbergen "Den verrekeiker" en de "Koornbloem". Naar aanleiding van de rechttrekking van de weg worden een aantal van de 19de-eeuwse woningen afgebroken.

Nu wordt de straat getypeerd door verspreide bebouwing en akker- en weilanden. Weinig overgebleven van de oorspronkelijke hoeven. Meestal zijn de 18de-eeuwse hoeven verbouwd en zijn de gronden verkaveld (industrieterrein "De Verrekijker"). Ook weinig overgebleven van de 19de-eeuwse arbeiderswoningen, meestal verbouwd of volledig verdwenen naar aanleiding van de rechttrekking van het tracé.