Lange straat met gebogen tracé tussen de Koolskampstraat en de Herreweg. Naamgeving verwijst naar de voormalige herberg "de Meiboom" een hofstede al bekend en weergegeven op kaarten van midden 17de eeuw en vanaf eind 19de eeuw zo genoemd. Een kaart van 1803 vermeldt de "chemin du meye boom". Vroeger de "Capelleackerstraete" genoemd naar een lokaal toponiem.
Op een kaart van 1692 zijn tussen de Meiboomstraat en de Waterstraat (nu verdwenen) ter hoogte van het kruispunt een zestal hofsteden gegroepeerd onder de heerlijkheid "Te Waetere". Eén van de hoeves werd "Cappelhof" genoemd. In het landboek van 1692 is het gedeelte tussen de Koolskampstraat en de Hellestraat aangeduid als "straete van zwevezeel plaetse naer de waterstraete ofte abeelen dreve". Blijkbaar was de straat afgezoomd met abelen. Op de Ferrariskaart (1770-1778) vertoont ze een gebogen tracé waarlangs verspreide hoeves. Gelijkaardige weergave op het primitief kadasterplan (circa 1834) met aanduiding van "dès d' un moulin démoli" op het perceel van huidig nummer 55B. Deze molenresten hoorden bij de naastliggende haakse tweewoonst op de plaats van huidig nummer 55. Het verband tussen deze molen en de molen die iets verder bij nummer 57 zou worden opgetrokken in 1843 is niet geheel duidelijk. In de Atlas der Buurtwegen (circa 1843) afbeelding van "Van Pouckens kapelle" aan het kruispunt met de Lindeboomstraat en van "cabaret Meyboom" op het einde aan de Herreweg.
De straat bewaart tot op vandaag haar landelijk karakter vanaf nummer 12. Ten noorden daarvan is er een concentratie van vrijstaande woningen aansluitend bij de verkavelingen in de zijstraatjes. Oudere hoevesites nu met nieuwe woning en behouden erfpijlers (nummer 30) en verbouwde boerenarbeiderswoning met geïntegreerde stal uit begin 20ste eeuw (nummer 63). De historische groepering van hoeves ten zuiden van de weg is nog steeds afleesbaar maar nu met grondig verbouwde gebouwen. Voorbeeld: nummer 39 is het zogenaamde "DYKHOF" (zie houten naambord). Een hoeve met lossee bestanddelen toegankelijk via een verharde oprit doorheen de huisweiden en afgesloten door een smeedijzeren hek tussen vierkante roodbakstenen pijlers met piramidale rotsbepleistering als topbekroning. In kern oorspronkelijke gebouwen met vernieuwd parement. Ter hoogte van het kruispunt met de Koolskampstraat is de westzijde ingenomen door het park van het voormalige kasteeldomein (Kasteelstraat). De rode baksteenmuur is verticaal geleed door middel van spaarvelden en is onderbroken door het smeedijzeren toegangshek tussen vierkante oranjerode bakstenen pijlers met zandstenen topbekroning.
Rijksarchief Brugge, Fonds Karel Mestdagh, nr. 1659.
Rijksarchief Kortrijk, Aanwinsten VI, nr. 2571.
LAMS L. in samenwerking met VANDEWIELE A., Zwevezele, in HOLLEVOET F., Als straten gaan... praten, Tielt, 2005, p. 307.
Bron: GILTÉ S. & BAERT S. 2009: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Wingene, Deelgemeente Zwevezele, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL43, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Gilté, Stefanie; Baert, Sofie Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)