Het Engels Plein vormde oorspronkelijk een braakliggend terrein grenzend aan de stadsvesten en gelegen achter de noordelijke bouwblokken van de in de tweede helft van de 18de eeuw geürbaniseerde Vaartkomzone, na het graven van de Leuvense Vaart in 1750-1752. Rond 1842 werd een spoorlijn voor goederenvervoer van het station naar de havenzone getrokken. Deze lijn had onder andere een aftakking naar het Engels Plein, waar de overslag van goederen tussen vaartuigen, opslagplaatsen, bedrijven en spoor gebeurde. De benaming van dit plein refereert aan de in 1845 verleende concessie aan ingenieur Tarte en twee Engelse investeerders voor de aanleg van de spoorlijn Leuven / Jemeppe-sur-Sambre via een tunnel onder de Keizersberg; op de site van het Engels Plein was een station gepland. Als gevolg van instortingen dienden echter de tunnelwerken in 1847 stopgezet en werden de plannen afgevoerd. Thans is het plein aan noordzijde voornamelijk ingenomen door vestigingen en loodsen van houthandelsbedrijven uit de jaren 1940-1960, naast parkeerzones; aan zuidzijde door de bebouwing van de Vaartkom. In de jaren 1970 werd in het kader van de voltooiing van de noordwestelijke stadsring (Tervuursepoort-Vaartkom) ter hoogte van dit plein een viaduct gebouwd teneinde het reliëf van de Keizersberg en de kanaalkom te overstijgen.