Kort en smal straatje tussen Schrijnmakersstraat en Margarethaplein. Vóór de aanleg van het Margarethaplein in 1794-1795 liep de Jodenstraat echter met een langer en klimmend tracé door tot aan de Diestsestraat en grensde zij aan het noordelijk deel van het Sint-Pieterskerkhof dat aanvankelijk via een uitstulping reikte tot aan de zogenaamde "Zeven Hoeken": kruispunt van de Mechelsestraat met het Leverstraatje, de Pens-, de Schrijnmakers- en de Jodenstraat. Haar benaming verwijst naar de Joden die hier waren gevestigd tijdens de middeleeuwen. In de 14de eeuw is er in het lagere straatgedeelte sprake van het huis "Jodenborch" of "Jodenberch" en hogerop van het "Huis (synagoge?) van Moyses Iudeus" (zie Margarethaplein). Eind 19de-begin 20ste eeuw onderging de inmiddels ingekorte straat rooilijnaanpassingen voor de oprichting van het Postgebouw (1893-1895, Ferdinand Smoldersplein nr. 1) en de wederopbouw (1903-1907) van een groot gedeelte van het bouwblok Jodenstraat-Margarethaplein-Mechelsestraat, waarvan de zijgevels thans beide straatwanden innemen, op de verbouwde oudere kern nr. 4 en het markante hoekpand nr. 6 na.