Dit ruime, min of meer rechthoekige plein kreeg zijn huidige vorm circa 1860 toen onder impuls van de toenmalige burgemeester, burggraaf Charles Hippolyte Vilain XIIII beslist werd de oude te klein geworden Romaanse Sint-Gertrudiskerk in het midden van het plein te slopen en te vervangen door een veel grotere nieuwe kerk. Door de vroege industrialisatie, onder meer de oprichting van de buskruitfabriek in 1778 en de textielnijverheid, was de bevolking in Wetteren tussen het midden van de 18de en het midden van de 19de eeuw immers verdubbeld tot 9300 inwoners. De nieuwe kerk werd opgetrokken tussen 1861 en 1866 naar ontwerp van de Gentse architect Louis Minard aan de noordzijde van het plein. Het werd een imposant eclectisch, neoromaans geïnspireerd bakstenen gebouw met fronttoren die de hele omgeving domineert. Als tegenpool van de nieuwe kerk droomde burgemeester Vilain XIIII van een nieuw gemeentehuis of "Hôtel de Ville" zoals hij het zelf noemde, met stadsallures, de nieuwe industriegemeente Wetteren waardig. In 1870 werd beslist het nieuwe gemeentehuis te bouwen tegenover de kerk, aan de zuidzijde van de Markt op de rechter hoek met de inmiddels verbrede Kerkstraat.

De woningen rond de Markt situeren zich tot op heden grotendeels op de historische gevellijn. Een aantal werd inmiddels vervangen door hoge nieuwbouw, maar het merendeel behield de 19de-eeuwse bouwhoogte. Zoals onder meer nummer 12, 14, 15, 17, 20 en 24 die door hun inplanting en bouwhoogte het historische karakter van de Markt versterken.