Landelijke straat met gebogen verloop, die vanaf de Hellestraat ten oosten doodloopt op de autosnelweg A17/E403 ten westen, met halverwege een zuidelijke verbinding die aansluiting geeft op de Beverensestraat. Tot voor de aanleg van de autosnelweg in de jaren 1970-1980 liep de weg westwaarts door tot over de Hoogbeverenstraat, thans nog bewaard als doodlopend stuk van laatst genoemde straat. De Ferrariskaart (1770-1778) toont dat de weg aan noordzijde van het gehuchtje "De Gapaard" loopt. Op de Atlas der Buurtwegen (1846) voorkomend als "Duyvelstraetje" en omschreven als "Chemin d' Ardoye à la maison dite: het Duyvelken et dela à la limite de Beveren". Wordt op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) nog aangeduid als aardeweg.

Zogenaamd naar toponiem "Het Duivelken", door De Flou vermeld als herberg, wijk en woning en reeds vermeld in het landboek van 1688 als "de oude herberge genaempt het duivelken".

Woonfunctie. Verspreide landelijke bebouwing uit 19de en 20ste eeuw, veelal verbouwd of vernieuwd. Onder meer nummers 3-5 als tweewoonst aangeduid op de Atlas der Buurtwegen (1846), thans nummer 5 als verbouwd eenlaagsvolume en nummer 5 als nieuwbouw.

Nummer 2, hoeve voorkomend op de Ferrariskaart (1770-1778), het landboek van Ieperambacht (1783) en de Atlas der Buurtwegen (1846) in andere L-vormige constellatie, thans met woonhuis uit het derde kwart van de 20ste eeuw, ouder stalvolume.

Nummer 7, enkelhuis uit het midden van de 20ste eeuw.