Straat met geknikt verloop, die de Stationsstraat ten noorden verbindt met de Brugstraat ten zuiden. De straat wordt op de Atlas der Buurtwegen (1846) weergegeven als "Eekhoutstraat" en omschreven als "Chemin de la Maison Pierre Cloet à celle de Jean Maertens". Het oorspronkelijke tracé buigt ter hoogte van nummer 12 over de huidige Oude Eekhoutstraat naar het oosten af om aldaar verbinding te geven met de Kaaistraat. Het huidige tracé van de Eekhoutstraat loopt ten zuiden over de voormalige "Kaeydam", die in de Atlas der Buurtwegen (1846) omschreven wordt als "Sentier d' Ardoye au Moulin dit: Plaetsmolen" en die door de aanleg van een nieuw stuk weg met het noordelijke straatdeel wordt verbonden. Wordt op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) aangeduid als grind- of tarmacweg.

Het toponiem verwijst mogelijk naar het bestaan van een eikendreef op deze plaats. De Flou vermeldt het voorkomen van "het Eechout" als benaming voor een weide in 1748 en voor een meers ten oosten van het dorp in 1788. Op de Ferrariskaart (1770-1778) wordt het noordelijk stuk van de weg weergegeven als dreef (als zijstraat van de huidige Stationsstraat), die leidt tot het meersengebied doorsneden met een kanalenstelsel dat in verbinding staat met de Roobeek; de straat geeft geen verbinding met het zuidelijke straatdeel dat wel bebouwing kent, voornamelijk aan de oostzijde. Op een kaart uit 1775 voor de aanleg van de Brugstraat wordt weergegeven dat de gronden ten westen van het zuidelijke straatdeel behoren tot meersengebied in de beekvallei van de Roobeek, onder meer de "Swanemeersch", eigendom van de heer van Ardooie. Op de Atlas der Buurtwegen (1846) komt enkel bebouwing voor in het zuidelijke straatdeel, onder meer een huizenrij van vijf kortwoonsten nabij de hoek met de Brugstraat. Het noordelijke straatdeel is onbebouwd. Dit meersengebied is pas drooggelegd en bebouwd geworden bij inkokering van de Roobeek.

Volgens literatuur doet een zware storm in 1735 de vierschaar van de heerlijkheid van Mortagne op "den Mortangschen dam" vernielen. Ook veel huizen worden beschadigd. In 1718 wordt deze "Mortainschen dam" omschreven als "loopende van desselfs casteel naer het geweste genaemt de caye", dus vermoedelijk duidend op het westelijke stuk van de Kaaistraat, dat van herberg De Kaai naar de Monseigneur Roelensstraat loopt, alwaar de mote van het kasteel van Ardooie kon bereikt worden.

Ten westen tussen de Eekhoutstraat en de Stationsstraat is op de voormalige voetbalterreinen een nieuw gemeentepark aangelegd. Nog ten westen ligt het lokaal met schietstand van de Koninklijke Stalenboogmaatschappij Willem Tell. Deze schuttersmaatschappij is opgericht in 1844 en de opvolger van een oudere schuttersgilde, die schoot met 'bussen' (geweren) en was gesticht in 1684 en opgeheven tijdens de Franse overheersing. Thans nog de enige Belgische schietstand met kruisboog op staande wip. Clublokaal met siercementering, grote recuperatieramen met kleine roedeverdeling. Omgeven door onder meer lindebomen.

De oude slachterij en vleeswarenfabriek Varca en vijf aanpalende woningen, gelegen aan de oostzijde van de straat, tussen Kaaistraat en Brugstraat, worden in 2007 gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouwproject van sociale huisvestingsmaatschappij De Mandel: achttien sociale huurappartementen (fase 1) en tien woningen (fase 2), naar ontwerp van architect Rheinholt Verfaillie uit Ardooie.

Woon- en nijverheidsfunctie, zie de aanwezigheid van houthandel de Mûelenaere (nummer 11), achterbouwen drukkerij Vanhecke (Brugstraat). Voornamelijk vrijstaande woningen uit de tweede helft van de 20ste eeuw. Nummer 11: villa in deels overgroeide rode baksteenbouw onder zadel- en schilddak in mechanische pannen, voortuintje. Nummer 1, architectenwoning J. Cauwe, gebouwd in de jaren 1982-1983. Uiting van devotie (mogelijk na de bevrijding, 1944) links naast nummer 14: geelbakstenen pijler met beglaasde mijtervormige kapelnis in rode tegels, waarin beeld van de Heilige Rita. Rechts naast nummer 14, rondbogige kapelnis in bakstenen muurtje, binnen zwartbakstenen omlijsting met beeld Onze-Lieve-Vrouw met Kind.