Straat met kronkelend verloop die als noordelijke zijstraat van de Pittemsestraat verbinding geeft met de Melkerijstraat en daarin doorloopt. De straat wordt op de Atlas der Buurtwegen (1846) vermeld als een stuk van het tracé van "chemin no. 43", een traject dat vanaf de Pittemsestraat noordwaarts naar Koolskamp loopt, over de "Bergstraet" (huidige Melkerijstraat-Hogeschuurstraat) en de "Lampernisstraet" (huidige Lampernissestraat-Elslanderstraat), omschreven als "Chemin de la maison Vinckier à la ferme Vervacke par la ferme Vandenghinste". Wordt op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) aangeduid als grind- en tarmacweg. Vanaf het kruispunt met de Oosthoekstraat kent de weg een dalend verloop naar het noorden toe. De huidige straatnaam verwijst vermoedelijk naar de grote schuur van de hoeve op nummer 18.

Landelijke weg met voornamelijk agrarische functie, gekenmerkt door verspreide hoevebebouwing die reeds voorkomt op de Ferrariskaart (1770-1778). Nummer 12, "Baentjeshoeve", op de Ferrariskaart met vier volumes met omringende boomgaard, op het primitief kadasterplan (1817) slechts weergegeven als kleine hoeve, bestaande uit twee oost-west gerichte parallelle volumes, ten noorden het boerenhuis-stal en westelijk bakhuisje, ten zuiden de schuur. De vreemde perceelsstructuur (parabool) ten oosten van de hoeve wordt reeds weergegeven op primitief plan. In 1835 eigendom van landbouwer Pieter De Baene. In 1862 wordt een stuk van de stal (oost) afgebroken, in 1875 wordt het boerenhuis vergroot. Respectievelijk in 1928 en 1930 worden een nieuwe stal en schuur opgetrokken. Thans bestaande uit losstaande roodbakstenen hoevegebouwen rondom erf. Ten noorden het boerenhuis, met nieuwe erfgevel en sterk verbouwd in het derde kwart van de 20ste eeuw, met lager stalvolume onder golfplaten zadeldak en met gecementeerde gevel met imitatievoeg. Zuidelijk schuur- en westelijk stalvolume uit het interbellum, in roodbruine baksteenbouw onder zadeldaken in mechanische pannen en met rechte muuropeningen onder betonlateien. Op het erf een opmerkelijk hondenhok in beton onder gebogen dakje, voorgeveltje met voegimitatie en jaartal "1930". Nummer 16, "Het Motje", op de Ferrariskaart (1770-1778) en het primitief kadasterplan (1817) weergegeven als een solitair volume binnen U-vormige walgracht, met ten westen buiten de walgracht een bijgebouw. Rond 1888 wordt de walgracht gedempt en wordt het oudere volume vervangen door een nieuwere en grotere woning, met ten noordwesten een bakhuis. In 1954 wordt de schuur verbouwd, en aan straatzijde een nieuwe stal gebouwd. Woonhuis met nieuwe erfgevel en muuropeningen. Bakhuisje in roodbruine baksteen onder zadeldak in mechanische pannen, rechte muuropeningen onder betonlateien. Westelijk schuurvolume in roodbruine baksteenbouw onder zadeldak, meest westelijk stuk met mank zadeldak en asemgaten in de zijgevel. De Flou citeert het toponiem "tmotgin" uit het renteboek van Ayshove (1566).

Zuidelijk straatdeel met nieuwere bebouwing, vaak ter vervanging van oudere volumes. Nummers 8-10: vernieuwde eenlaagsbouw uit derde en vierde kwart 20ste eeuw. Nummers 1 en 3: vrijstaande bebouwing uit derde kwart 20ste eeuw. Bij nummer 5, nieuwe villa, mijtervormige gevelkapel in tuinmuur.

Industriële activiteit bij nummer 2, grote bakstenen loodsen met betonskelet, gelegen op de hoek met de Legestraat. Opgetrokken rond het midden van de 20ste eeuw. Thans onderdeel van Haco Trading Company, vervaardiger van plaat- en houtbewerkingmachines.