Overkoepelende benaming voor het wegtracé dat de Beverensestraat (zuid) verbindt met de Oude Heirweg op grondgebied Koolskamp (noord), en tevens voor alle doodlopende zijstraten ten westen van de A17/E403 die door de aanleg van deze autosnelweg in de jaren 1970 zijn afgesneden van hun oorspronkelijk tracé.

De eigenlijke Hoogbeverenstraat maakt in het midden van de 19de eeuw (zie Atlas der Buurtwegen, 1846), samen met de Gapaardstraat en de huidige Knollingstraat deel uit van het tracé van de "Knollingstraet", die de volledige gemeente van noord naar zuid doorsneed, omschreven als "Chemin de la ferme Fierens (Beveren) au lieu dit: Elstap, formant en partie la limite du territoire de Beveren". De doodlopende zijstraten maakten op hun beurt deel uit van (van noord naar zuid): de "Burg Leenstraet", omschreven als "Chemin du hameau de Hoog-Beveren à la ferme De Coninck" (zie Burgerleenstraat); de "Hoogbeverenstraet", omschreven als "Chemin de la ferme Verbeke au hameau de Hoog-Beveren", de "Brabantstraet", omschreven als "Chemin de celui dit: Sprietstraet au hameau de Hoog-Beveren", de "Yperambachtstraet", omschreven als "Chemin d' Ardoye à la ferme Platteeuw au chemin dit: Knollestraet" (zie Hellestraat) en het "Duyvelstraetje", omschreven als "Chemin d' Ardoye à la maison dite: het Duyvelken et dela à la limite de Beveren" (zie Duivelstraatje).

Wordt op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) aangeduid als grind- of tarmacweg, samen met de Gapaardstraat als "Beverenstraat" weergegeven.

Deze hoek van de gemeente behoort tijdens het ancien regime tot Ieperambacht.

Landelijke weg met overwegend agrarische functie. Verspreide landelijke bebouwing veelal reeds voorkomend op de Ferrariskaart (1770-1778). Nr. 7, op de Atlas der Buurtwegen (1846) gekend als "Ferme Plateeuw", thans volledig verbouwd. Nr. 36, thans bestaande uit ingrijpend gerenoveerd woonhuis en haaks landgebouw. Woonhuis gebouwd in 1838 ter vervanging van een kleinere woning en vergroot in 1905, waarbij ten noorden van de woning ook een bakhuis wordt gebouwd. Schuur grotendeels opgetrokken in 1862, mogelijk met incorporatie van een ouder volume aan zuidzijde. Roodbakstenen hoevegebouwen. Ten oosten het schuur-stalvolume, op de zijgevel een mijtervormige kapelnis. Ten noorden een stal onder zadeldak in mechanische pannen (nok parallel met straat) met in de geveltop een rondbogige kapelnis met zwartbakstenen omlijsting, waarin Onze-Lieve-Vrouwebeeld.

Nummer 16, verbouwd eenlaags volume, haaks op straat georiënteerd, opklimmend tot het eerste kwart van de 19de eeuw, cf. voorkomen op het primitief kadasterplan (1817). Ook nummers 17 (tweewoonst) komt reeds voor op de Atlas der Buurtwegen (1846).

In het interbellum worden bestaande hoeves verbouwd en nieuwe landelijke woningen opgetrokken, onder meer nummers 1-5, gebouwd rond 1928. Rij van drie eenlaagswoningen van telkens drie traveeën in rode baksteenbouw onder zadeldak in mechanische pannen (nok haaks op straat). Voorgevels gekenmerkt door verdiepte muurvelden met boogfries. Nummers 1-3 met gewijzigde muuropeningen, nummer 5 van een volledig nieuw parement voorzien. Kopgevel met mijtervormige kapelnis met Heilig Hartbeeld.

In de loods van nummer 9 een mijtervormige kapelnis met zwartbakstenen omlijsting boven de poort, met beeld Onze-Lieve-Vrouw met Kind.