Straat ten zuidwesten van het centrum van Waregem. De straat loopt van de Deerlijkseweg naar de Papegaaistraat. De benaming verwijst naar het hier gesitueerde, historische gehucht Nieuwenhove.

Eerste weergave van de straat op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778), nog steeds onbebouwd; de straat loopt als het ware wel loodrecht op een grote, thans verdwenen site aan de Papegaaistraat. Op een kaart uit de Atlas der Buurtwegen (1844) is de straat samen met de in het zuiden in het verlengde lopende Blauwe-Zwaanstraat vermeld als "Chemin n° 7" omschreven als "Chemin de Waereghem à Vichte" of kortweg "Vichte straet". De straat is enkel bebouwd op de hoek met de Deerlijkseweg en telt één volume halverwege de straat; de straat wordt in het midden gekruist door de veldweg "Sentier n° 121" of "Sentier de la ferme Het Neerhof à la ferme De mote" ofwel "Nieuwenhove wegel". In de jaren 1920, eerst nog zeer beperkte bebouwing (zie nummer 14). In 1950 begint de Waregemse bouwmaatschappij voor goedkope woonhuizen Helpt Elkander hier met de aanleg van een nieuwe wijk zogenaamd "Sint-Margrietwijk" (zie Deerlijkseweg en Remi Vanmeerhaeghestraat). Een bouwaanvraag voor een eerste fase wordt goedgekeurd in 1953 en betreft verschillende huizenclusters aan de huidige straat van vier à vijf woningen (nummers 3-11, 13-21, 23-29), ontworpen door de Waregemse architect Jozef Van Geluwe, in samenwerking met zijn zoon Johan.

Eengezinswoningen met soms kleine voortuin, van (oorspronkelijk) wit beschilderde baksteen afgedekt door samen één schilddak en enkel voorzien van een boogvormige, bakstenen deuromlijsting; binnenin ook traditionele indeling met beneden de hal met toilet (niet langer buitenshuis!), keuken, zit- en woonkamer en een later in te richten badkamer; bij de grotere woningen ook voorraad- en kolenkelder.

Thans loodrechte straat met geasfalteerd wegdek aan weerszijden quasi volledig ingenomen door enerzijds aaneengeschakelde volumes, eenheidsbebouwing uit de jaren 1950, en anderzijds vrijstaande eengezinswoningen met achterliggende tuin uit de tweede helft van de 20ste eeuw tot recent.