Straatje in het centrum van Waregem, lopend van het kruispunt van de Olmstraat en de Stationsstraat naar de Stormestraat. De straatnaam, die tussen 1947 en 1990 sloeg op het deel van de Stationsstraat tussen de Olmstraat en de Markt, verwijst naar de Waregemse lederhandelaar die in 1917 op beschuldiging van spionage werd gefusilleerd in Gent. Eertijds zogenaamd de Ballingweg.

Het tracé dat later de Oscar Verschuerestraat zal vormen, valt al van in de 18de eeuw af te lezen van historische kaarten. Zo is op het landboek van Waregem, opgetekend door Anthone Van Outrive in 1753-1757, duidelijk een wegje getekend en is de site op de hoek met de huidige Olmstraat bebouwd. Quasi zelfde weergave op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778), en op de 19de-eeuwse kaarten. Sommige panden aan de zuidkant van de straat zijn gebouwd op percelen die eertijds lagen langs de Stormestraat en later zijn opgedeeld. Het voormalige tuinpaviljoen, dat zich situeert rechts van het huidige nummer 35, stond voorheen in de tuin van de riante woning van notaris Storme langs de Stormestraat. Op een kaart uit de Atlas der Buurtwegen (1844) wordt de straat weergegeven als veldwegje, deels zogenaamd "Sentier n° 140", met omschrijving "Sentier du Chemin de Waereghem au Chemin dit Vennestraet" ofte "Balling wegel". De benaming van het wegje beslaat op dat ogenblik ook het zuidoostelijke deel van de huidige Molenstraat. Het zuidwestelijke deel van de Oscar Verschuerestraat is opgenomen als "Chemin n° 141", omschreven als "Chemin de Waereghem à la ferme de Biebuyck" ofte "Balling wegel". Een mutatieschets bij het kadaster toont aan dat de straat - samen met de Verhelststraat - pas echt werd aangelegd in 1929 op een nog quasi onbebouwd tracé. In de daarop volgende decennia wordt de straat volledig bebouwd.

Thans smalle centrumstraat met geasfalteerd wegdek en aaneengesloten bebouwing. Hoofdzakelijk woonstraat met uitzondering van enkele (uitdovende) handelsactiviteiten. De oudste bebouwing klimt op tot de 19de eeuw (zie nummer 17). In beperkte mate woningbouw uit het eerste kwart van de 20ste eeuw zoals nummer 34, breedhuis met historiserende gevelafwerking, gebouwd in 1912, en doorbroken door een marmeren begane grond met pui en garage; nummer 28, traditionele baksteenarchitectuur, gebouwd in 1929, met geïntegreerde pui en poort en uithangbord met opschrift "'T HOLLANDS KAASHUIS", verwijzend naar de voormalige functie. Overheersend bebouwing uit de jaren 1930 met art deco- of modernistische invloeden (nummer 53, nummer 56, nummer 58, nummer 52), onder meer van de plaatselijke architect Van Eeckhoutte (nummer 24 en nummer 26). Nummer 47, opvallend nieuwbouwpand, getypeerd door spel van in- en uitspringende volumes.