Straat ten oosten van het centrum van Waregem die vertrekt vanaf de Nokerseweg en dood loopt tegen de autostrade E17. De straatnaam verwijst naar het feit dat de straat tot het begin van de jaren 1970 deel uitmaakt van de oude verbindingsweg van Waregem naar Nokere (Kruishoutem, Oost-Vlaanderen), zie Nokerseweg. Naar aanleiding van de aanleg van de autostrade E17 wordt het tracé net vóór de grens met Kruishoutem verlegd in zuidelijke richting en heraangelegd als viaduct over de autostrade; daardoor wordt het laatste stuk van de historische Nokerseweg afgesneden en doodlopend.

Van oudsher vormt de straat, samen met het tracé van de Nokerseweg waar het oorspronkelijk deel van uitmaakt, deels de grens tussen de kasselrijen Kortrijk (noordelijke straathelft) en Oudenaarde (zuidelijke kant); vanaf de Engelenstraat loopt de grens langs de huidige Casselrijstraat, duidelijk zichtbaar op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778). In de tweede helft van de 18de eeuw bestaat de bebouwing uit verspreid gelegen volumes onder meer net ten zuiden van de kruising met de Engelenstraat (nummer 14). Op een kaart uit de Atlas der Buurtwegen (1844) weergegeven als "Chemin n° 3", zogenaamd "Chemin de Knocke à Nokere" zogenaamd de "Nokerestraet". In 1932 wordt het historische tracé van de Nokerseweg rechtgetrokken en vermoedelijk ook dan pas verhard. Met de aanleg van de autostrade in het begin van de jaren 1970 wordt het tracé van de weg iets zuidelijker gelegd waardoor een deel van het oude tracé geïsoleerd komt te liggen.

Thans straat met deels gekasseid, deels geasfalteerd wegdek. Vrij dicht bebouwd, voornamelijk aan de noordzijde van de straat, ter hoogte van de samenkomst Casselrijstraat/Engelenstraat. Quasi uitsluitend bewoning. De oudste bebouwing - hoevebebouwing - klimt zeker op tot de 18de eeuw, zie afbeelding op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778). Nummer 14, 18de-eeuwse hoevesite, thans bestaande uit een woonhuis van 1914 dat in 1946 vrij grondig is aangepast (onder meer met toevoeging van een brede dakuitbouw met fronton bekroning); fraai stalvolume van 1864 met wagenhuis, hooizolder met luik en verschillende staldeuren en -openingen. De huidige begraasde site is toegankelijk via een hek tussen twee hoge bakstenen pilasters met verjongende bekroning en afgebakend door een wit beschilderde, betonnen omheining.