Straat in het centrum van Waregem, lopend van de Stormestraat naar de Processiestraat. De straat verwijst naar Joseph Verhelst, burgemeester van Waregem van 1936 tot 1943, en Julien Verhelst, burgemeester tussen 1957 en 1970. In 1947 werd de straat de J. Verhelststraat genoemd en vanaf 1990 kortweg Verhelststraat, om beide personen eer aan te doen.

Het tracé van de huidige straat wordt reeds in de 18de eeuw weergegeven op historische kaarten zoals het landboek van Waregem, opgetekend door Anthone Van Outrive in 1753-1757, weliswaar volledig onbebouwd behalve de bebouwing aan de kant van de Stormestraat. In het begin van de 19de eeuw verschijnt de eerste bebouwing langs het tracé, namelijk op de westhoek met de huidige Processiestraat een hoeve, gebouwd door Charles Biebuyck, zie primitief kadasterplan (circa 1835). Op een kaart uit de Atlas der Buurtwegen (1844) wordt de straat dan ook weergegeven als veldwegje, zogenaamd "Sentier n° 144", met omschrijving "Sentier du Chemin de Waereghem à la ferme de Biebuck" ofte "Balling wegel". Deze straatnaam geldt op dat ogenblik ook voor het meest zuidwestelijke deel van de Oscar Verschuerestraat. Bij de aanleg van het tracé als verharde straat in 1929 (zie gegevens van het kadaster) wordt hoeve Biebuyck gesloopt en vervangen door twee smallere woningen langs de Processiestraat om de aan te leggen Verhelststraat te kunnen verbreden.

Thans korte, geasfalteerde centrumstraat met aan weerszijden aaneengesloten bebouwing van voornamelijk twee en uitzonderlijk drie bouwlagen. Oudste nog bestaande bebouwing klimt op tot het begin van de 20ste eeuw. Enerzijds gerenoveerde eenheidsbebouwing (nummers 32-40); anderzijds woonhuizen uit de jaren 1910-1920 zoals nummer 29, traditionele, verankerde bruine baksteenbouw gebouwd in 1915 met bepleisterde en beschilderde plint. Nummer 19, woonhuis van 1911 met nog bewaard dakvenster, uitgewerkt met invloed van de cottage-architectuur. Nummers 21-23, gebouwd als één woning in opdracht van bakker Oscar Kockhuyt in 1924 (registratie pas in 1929); in 1943 opgesplitst in twee afzonderlijke woningen (en nummer 21 herbouwd?); nummer 23 met later verbouwde begane grond, vernieuwde erker en niettemin nog twee vensters met origineel hout- en glaswerk.