Thans een korte landelijke straat die als westelijke zijstraat van de Vlasbloemstraat doodloopt op de autosnelweg A17/E403. Restant van een tracé dat de Roeselaarsestraat met de Gapaardstraat verbond, maar in de jaren 1970 onderbroken werd door de aanleg van de autosnelweg met oprittencomplex. Op het primitief kadasterplan (1817) wordt een stuk van de huidige Vlasbloemstraat als "Leen ter hellen straete" aangeduid en zijn het zuidelijke straatdeel van de Vlasbloemstraat en de Oliekouterstraat slechts als landwegels weergegeven. Op de Atlas der Buurtwegen (1846) samen met de Oliekouterstraat deel uitmakend van de: "Licht ter hellen straet" en omschreven als "Chemin de la ferme Jean Delie au chemin dit: Knollingstraet par la ferme Depreetere". De "ferme Jean Delie" bevond zich op de hoek van het kruispunt van de Roeselaarsestraat (nummer 44) met de Oliekouterstraat. De "ferme Depreetere" is de huidige Leen ter Hellenstraat nummer 1. Wordt op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) aangeduid als grind- en tarmacweg.

Ten westen van de hoeve nummer 1 bevindt zich in het derde kwart van de 18de (zie Ferrariskaart, 1770-1778) en in het midden van de 19de eeuw een hoeve binnen vierkante omwalling (thans verdwenen voor tracé autosnelweg). Ten noorden van de straat bevindt zich een kleine mote binnen cirkelvormige omwalling, zie landboek van Ardooie (1778) en Atlas der Buurtwegen (1846), echter niet weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778). In het kadaster omstreeks 1835 vermeld als bosje, omringd door "vermaekwater". Thans nog aanwezig als poel in het weiland.

Kadastrale mutatieschetsen vermelden het toponiem "Oliekouter" (zie Oliekouterstraat).

Landelijke straat met voornamelijk agrarische functie. Nummer 2, nieuwe woning.