Lange landelijke straat met licht geknikt tracé, die de verbinding maakt tussen de Hogeschuurstraat ten westen en de Processiestraat en grens met Pittem ten oosten. Op de Ferrariskaart (1770-1778) wordt het huidige tracé weergegeven, met het oostelijke straatdeel als dreef. Op de Atlas der Buurtwegen (1846) vermeld als "Droogenbrodstraet" en omschreven als "Chemin de la ferme Van Ooteghem à la maison des enfants Capelle au chemin dit: Processiestraet". Wordt op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) behoudens het verharde middendeel nog grotendeels aangeduid als aardeweg.

Zogenaamd wegens de lagergelegen ligging ten opzichte van de hoogte van de "Doornberg" of "Berg" (zie Pittemsestraat).

Thans bevindt zich een concentratie van bebouwing rond het kruispunt met de Diepestraat, gekend als gehucht Turkijenhoek. Op de Ferrariskaart (1770-1778) worden rond het kruispunt een vijftal woningen weergegeven. In de 19de eeuw is deze bebouwing aangegroeid, het primitief kadasterplan (1817) en de Atlas der Buurtwegen (1846) geven een concentratie van bebouwing weer ten noorden van de straat, ten oosten van het kruispunt met de Diepestraat, voornamelijk bestaande uit kleine woningen, alleenstaand of in twee- of driewoonst. Het gehucht wordt vermeld als "Lieu dit: Turquienhoek".

Landelijke straat, voornamelijk met agrarische en woonfunctie. Verspreide hoevebebouwing reeds weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778), voornamelijk ten noorden van de straat en met concentratie rond de Diepestraat. Onder meer nummer 11, hoeve met de huidige L-vormige opstelling aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (1846). Boerenhuis vernieuwd in het interbellum, in rode baksteenbouw van vier traveeën onder pannen zadeldak, met stalaanbouw van twee traveeën, betonlateien. Oostelijk schuurvolume in donkerrode baksteenbouw onder zadeldak in Vlaamse pannen (nok haaks op straat), met vernieuwde erfgevel en aanbouw, in de zijgevel gedateerd in gesmoorde baksteentjes: "1881". Erf in losse verharding toegankelijk via ijzeren hek tussen gietijzeren pijlertjes.

Tal van eenlaagswoningen komen al voor op de Atlas der Buurtwegen (1846), thans vernieuwd. Onder meer nummers 15-17, nummer 31 met resterend stuk wal, nummer 2 met vernieuwde straatgevel. Nummer 10, nieuw woonhuis, wellicht met oudere kern en lagere stalaanbouw. Achtergelegen bijgebouw in witgekalkte baksteen.

Aangevuld met vrijstaande bebouwing voornamelijk uit het derde kwart van de 20ste eeuw.