Straat met L-vormig tracé die de Stationsstraat verbindt met het kruispunt Berlingmolenstraat-Hogeschuurstraat. Op de Ferrariskaart (1770-1778) wordt het tracé nog weinig bebouwd weergegeven. De weg wordt op de Atlas der Buurtwegen (1846) vermeld als een stuk van het tracé van "chemin no.43", een traject dat vanaf de Pittemsestraat noordwaarts naar Koolskamp loopt, over de "Bergstraet" (huidige Melkerijstraat-Hogeschuurstraat) en de "Lampernisstraet" (huidige Lampernissestraat-Elslanderstraat), omschreven als "Chemin de la maison Vinckier à la ferme Vervacke par la ferme Vandenghinste". Wordt op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) al aangeduid als grind- of tarmacweg.

Zogenaamd naar de coöperatieve melkerij Sint-Isidorus, gesticht in 1900 en in werking vanaf 1901. De gebouwen werden opgetrokken ten noorden van de straat, ter hoogte van de spoorweg. Het betrof een bakstenen gebouw onder zadeldak (nok haaks op straat), met twee lagere zijvleugels onder lessenaardaken (zie oude postkaarten). In de gevelpunt zat een kapelnis met beeld Heilige Isidorus. Een achterliggend bijgebouw is opgetrokken in 1903, een aanbouw met fabrieksschouw in 1905. In 1912 wordt de melkerij verkocht aan Aloys Debever. Tijdens de Eerste Wereldoorlog valt de melkerij quasi stil, wegens vermindering van de veestapel. Dit wordt opgevangen door oprichting van een maalderij. In 1928 geeft een mutatieschets aan dat de maalderij in het achterliggende gebouw is gevestigd, de melkerij aan straatzijde. In 1931 wordt officieel de Samenwerkende Maatschappij "Melkerij en Maalderij Sint-Isidorius" opgericht. Rond het midden van de 20ste eeuw verkrijgt het gebouw het huidige uitzicht, na verbouwingen mogelijk met integratie van een deel van het oudere volume, zie baksteenband in oostelijke zijgevel. Het bedrijf De Pypere werd opgericht in 1871. Tijdens het laatste kwart van de 19de eeuw, was Jean De Pypere smid aan het station van Ardooie.

Straat met voornamelijk agrarische functie. Verspreide landelijke bebouwing. Enkele hoeves, nummer 4 en nummer 21, reeds weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778). Nummer 21, bereikbaar via oprit tussen grasperken, afgesloten van de straat door betonafsluiting met draad. Woonhuis en stal in L-vormige constellatie, met bakhuisje ten noordoosten. Witgekalkte bakstenen eenlaagsbouw onder vernieuwd zadeldak, vernieuwde muuropeningen onder betonlateien. Schuurtje in bruine baksteenbouw onder zadeldak in mechanische pannen, witgeschilderde betonlateien. Overige hoeves 20ste-eeuws of met verbouwde landgebouwen en nieuwe woonhuizen. Nummer 1, site van de voormalige melkerij Sint-Isidorus. Bakstenen volume onder platte bedaking, witgeschilderde oostelijke zijgevel. Voorgevel in gele en bruine baksteen. Rondbogige kapelnis met beeld Heilige Isidorus. Achterliggend bijgebouw in witgekalkte baksteenbouw onder schilddak in golfplaten. Oostzijde van de straat bebouwd met vrijstaande woningen uit de tweede helft van de 20ste eeuw. Aan de westzijde van de straat het sportcentrum De Ark, met omringende voetbal- en sportterreinen.