Doodlopende westelijke zijstraat van de Vlasbloemstraat. Op de Ferrariskaart (1770-1778) wordt de weg nog niet volledig weergegeven. De weg wordt op de Atlas der Buurtwegen (1846) nog samen met de Hooistraat en een doodlopende zijstraat van de Gapaardstraat aan de overzijde van de autosnelweg vernoemd als "Pontsleemstraet" en omschreven als "Chemin du cabaret dit: de Witte Kave à la ferme Verlinde sur la limite de Beveren, traversant le chemin dit: Knollingstraet". De weg wordt op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) nog aangeduid als aardeweg. Het tracé wordt onderbroken door aanleg van autosnelweg in de jaren 1970-1980.
Woon- en agrarische functie. Verspreide landelijke bebouwing. De Ferrariskaart (1770-1778) geeft reeds verspreide hoevebouw weer. Nr. 4, hoevesite opklimmend tot de tweede helft van de 18de eeuw, thans bestaande uit een eind 19de- of begin 20ste-eeuwse schuur, met woonhuis uit 1946. Schuur in rode baksteenbouw onder pannen zadeldak, centrale poort aan weerszijden geflankeerd door getoogde staldeurtjes (tweeledig). Noordelijk bakhuis in rode baksteenbouw onder golfplaten zadeldak, getoogde deur en laadluik.
Zonder nummer (nummer 3), voormalig woonhuis uit het tweede kwart van de 19de eeuw (zie Atlas der Buurtwegen, 1846), thans in gebruik als stalletje en berging. Gelegen langsheen een zuidelijke landwegel, witgekalkte eenlaagsbouw van drie traveeën onder pannen zadeldak, rechte muuropeningen onder houten lateien. Klein opkamertje achteraan. Overige bebouwing uit de tweede helft van de 20ste eeuw, soms op de plaats van oudere bebouwing.
- Kadasterarchief West-Vlaanderen, 207: Mutatieschetsen, Ardooie, 1846/58.
- DENDOOVEN L., Dit is West-Vlaanderen. Steden, gemeenten, bevolking, 1960, p. 74.