Korte straat die vanaf de Oostlaan in een ruime bocht naar de Meulebeeksestraat toe loopt, als samenvoeging van twee oudere wegdelen. De wegen worden al weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778). Op de Atlas der Buurtwegen (1846) wordt het noordelijke straatdeel van de weg vermeld als "Snellestraet" en omschreven als "Chemin partant de celui dit: Bruggestraet à la Maison Devos conduisant à la ferme Paret au chemin dit: Boterweg" Het zuidelijke oost-west georiënteerde straatdeel van de Snellestraat maakt voor het midden van de 19de eeuw (zie Ferrariskaart, 1770-1778; Atlas der Buurtwegen, 1846) samen met de Tombrugstraat, Boterstraat en de Steenovenstraat deel uit van de "Thieltweg" of "Boterweg", omschreven als "Chemin de la ferme Vermander au chemin dit: Iseghemstraet au cabaret dit Ryssel-Ende". Dit oude tracé is een oudere oost-west verbinding dan de Pittemsestraat. De weg wordt in de ommeloper van Ardooie uit 1688 vermeld als "den Ouden Thielt Wech", in een renteboek van Mosscherambacht (1773) als "den ouden thieltwegh ofte beuterstratjen", wat erop wijst dat het tracé ooit de belangrijkste verbinding naar Tielt was, maar reeds in de 17de eeuw aan belang heeft ingeboet. Delen van het tracé zijn thans verdwenen, tussen de Snellestraat en de Boterweg loopt nu nog een landwegel. Het verlengde van de Boterstraat naar het oosten toe is grotendeels verdwenen, onder meer door de vestiging van het diepvriesconcern d'Arta (Pittemsestraat). De aansluiting van het tracé op de steenweg Brugge-Kortrijk is nog behouden als Steenovenstraat, die fungeert als verbindingsstraat binnen het industriegebied. De straat wordt op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) nog aangeduid als aardeweg. Waar het zuidelijke straatdeel van de Snellestraat nu een rechte bocht maakt, maakte in 1960 een aardeweg nog een verbinding met de Boterweg, parallel met de Varenbergstraat.

Landelijke straat met voornamelijk woonfunctie. Bebouwing vaak opklimmend tot de 18de eeuw, weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778). Onder meer nummers 8-10, als tweewoonst weergegeven op het primitief kadasterplan (1817). In 1934-1935 wordt door ten oosten van de woningen door Pieter Vandendriessche-Naert een weverij met achtergelegen magazijn opgericht. In 1953 wordt in opdracht van wevers Jules en Victor Vandendriessche de weverij uitgebreid. De woningen worden verbouwd en licht uitgebreid. Bedrijfsruimte thans leegstaand. Woningen van tweemaal drie traveeën in donkerrode baksteenbouw onder zadeldak in mechanische pannen (nok haaks op straat). Voorgevel in rode langwerpige baksteen, rechthoekige muuropeningen, gecementeerde plint. Achtergelegen bedrijfsgebouwen onder meer in rode baksteenbouw onder drie sheddaken, aangebouwde loodsen. Nummers 1-3, nog niet voorkomend op de Ferrariskaart (1770-1778), wel weergegeven op het landboek van Ardooie (1778), als tweewoonst op het primitief kadasterplan (1817). Gelegen ten noorden van de weg en bereikbaar via een onverharde erfoprit. Samenstel van twee woningen in donkerrode baksteenbouw onder pannen zadeldak. Witgeschilderde voorgevel met gewijzigde rechthoekige muuropeningen, vernieuwd houtwerk.

Nummers 14-16, opklimmend tot het midden van de 19de eeuw, zie voorkomen op de Atlas der Buurtwegen (1846). Thans volledig vernieuwd.