Straat met kronkelend verloop die de Beverensestraat verbindt met de zuidelijker gelegen Roeselaarsestraat. Het tracé van de straat wordt al weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778). De straat wordt op Atlas der Buurtwegen (1846) vermeld als "Reykestraet" en omschreven als "Chemin du cabaret dit: de Witte Kave à la patière dite: de Mote". Wordt op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) al aangeduid als grind- of tarmacweg.
De Mote wordt vermeld in de Atlas der Buurtwegen (1846) als toponiem voor de omwalde site die op het kruispunt met de Beverensestraat lag. Op de Ferrariskaart (1770-1778) wordt binnen deze vierkante omwalling nog een gebouw aangeduid. Op de kaart van het 1ste deel, 24ste begin van het landboek van Ardooie uit 1778 wordt geen bebouwing meer weergegeven. Op de Atlas der Buurtwegen (1846) is de walgracht gedempt aan de westzijde. Door de heraanleg van de Beverensestraat in 1889 is de site verdwenen.
Het zuidelijke straatdeel is gekend als "Oliekouters", zie Oliekouterstraat. Tijdens het ancien regime behoort het westen van de straat tot Ieperambacht, het oosten tot het Brugse Vrije.
Landelijke straat met woon- en agrarische functie. Verspreide landelijke bebouwing, op sites die vaak opklimmen tot de 18de eeuw, zie Ferrariskaart (1770-1778). Onder meer nummer 8, voormalig samenstel van kleine woningen, afgebroken in het begin van de 21ste eeuw om plaats te maken voor nieuwbouw. Bebouwing opklimmend tot het midden van de 19de eeuw, zie weergave op Atlas der Buurtwegen (1846): nummer 15, witgeschilderde roodbakstenen eenlaagsbouw van drie traveeën onder pannen zadeldak. Vermoedelijk herbouwd tijdens het interbellum. Rechthoekige muuropeningen (nieuw schrijnwerk) onder betonlateien, getoogde ontlastingsboogjes, muizentandfries. Boven de deur een beglaasde rondbogige gevelkapel met zwartbakstenen omlijsting, waarin beeld Kindje Jezus van Praag. Nummers 10-12, vernieuwde eenlaagswoningen. Bebouwing aangevuld met alleenstaande woningen uit het derde kwart van de 20ste eeuw.
- DENDOOVEN L., Dit is West-Vlaanderen. Steden, gemeenten, bevolking, 1960, p. 74.