Landelijke weg ten noorden van de dorpskern. L-vormig tracé dat vanaf de Kapellestraat noordwaarts loopt en nadien westwaarts draait om aan te sluiten op de Zwevezeelsestraat. Tijdens het ancien régime viel het gebied onder " 't Jonkersambacht".
Op de Atlas der Buurtwegen (1846) vermeld als "Droogenbrood straet" en omschreven als "Chemin de celui dit: Veldstraet à celui dit: Kwaede straete". De Ferrariskaart (1770-1778) toont reeds heel wat bebouwing aan beide zijden van de straat. In 1897 wordt het rechtgetrokken tracé van de Zwevezeelsestraat aangelegd, het oude kruispunt met de "Kwaede straet" was voorheen iets westelijker gelegen. In 1906 wordt de straat rechtgetrokken. Op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) wordt de straat aangeduid als grind- of tarmacweg.
De historische hoeve het "Jonkersambachtgoed" is recent afgebroken (nummer 7) en was gelegen aan de oostzijde ter hoogte van de bocht, zie bewaarde erfpijler en ijzeren hek. De enige gekende herberg is "Het Pannenhuis", naar verluidt gelegen ten zuiden van nummer 7.
Voornamelijk agrarische- en woonfunctie. Nummers 12-14, eenlaagse landarbeiderswoningen met vernieuwd parement, dwars op de straat. Nummer 15, hoeve met bewaard ouder woonhuis met vernieuwde erfgevel en parallel schuurstalvolume onder golfplaten zadeldak dwars op de straat. Bij nummer 20, landelijke woning uit het begin van de 20ste eeuw. Eenlaags roodbakstenen volume onder zadeldak met verspringende nok in mechanische pannen (nok loodrecht op de straat), getoogde muuropeningen onder strek. Woonhuis met baksteenfries, bewaard schrijnwerk (T-ramen met gedeeld bovenlicht). In het verlengde, lagere aanbouw met (stal)deuren en ronde tochtgaten. Deels overgroeid.
- DENDOOVEN L., Dit is West-Vlaanderen. Steden, gemeenten, bevolking, 1960, p. 799.