Landelijke weg die vanaf de Oude Heirweg noordoostwaarts loopt tot het kruispunt met de Meiboomstraat en de Moskostraat en wordt verdergezet in de Oude Zwevezeelsestraat. Op de Atlas der Buurtwegen (1846) vermeld als "Hondsklinkstraet" en beschreven als "Chemin de celui de Zwevezeele à celui dit Ouden Heirweg".

De Ferrariskaart (1770-1778) toont enkel het westelijke tracé dat doodloopt op de toenmalige Capucijnenstraat. Aan de noordzijde staan er een drietal bebouwde sites, waaronder het reeds in 1846 verdwenen volume op de hoek met de Capucijnestraat. Het bos aan de zuidwestzijde loopt tot aan de Hoogakkerstraat. Tegen het midden van de 19de eeuw is nog slechts een laatste restant zichtbaar (zie topografische kaart Vander Maelen, circa 1850). Op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) aangeduid als grind- of tarmacweg.

De Flou maakt reeds melding van de hofstede "de Hondsklincke" in 1629.

Woon- en agrarische functie. Nummer 1 aan de hoek met Oude Heirweg, voormalige landelijke herberg "Transvaal" met bijgebouw. Volgens kadaster gebouwd in 1909 in opdracht van geneesheer Conrardus de Mûelenaere-Van Massenhove op de hoek met de Oude Heirweg, op site minstens opklimmend tot het laatste kwart van de 18de eeuw (zie bebouwing Ferrariskaart, 1770-1778). Eenlaags dubbelhuis van drie traveeën in donkerrode baksteen onder zadeldak (mechanische pannen), vernieuwde dakgoot, getrapte baksteenfries en geschilderde en gecementeerde plint. Vensteropeningen onder betonnen lateien, onderdorpel in natuursteen, vernieuwd schrijnwerk.

Achtergelegen laag bijgebouw dwars op het woonhuis. Thans in renovatie. Overige verspreide bebouwing, is veelal recent, nummer 2, met achterliggende serres, nummer 11 recente eengezinswoning, nummer 15 met huis in landelijke stijl en achterliggende varkensstallen of sterk verbouwd: onder meer nummer 7 twee parallelle volumes met nieuw parement, nummer 23, met nieuw parement.