Landelijke straat die vanaf de Oude Lichterveldsestraat licht kronkelend westwaarts loopt en thans doodloopt op het tracé van de autosnelweg Kortrijk-Brugge (A17/E403). Op de Atlas der Buurtwegen (1846) "Neerwielke straet" genoemd en omschreven als "Chemin de celui dit: Lichterveldstraet à celui dit: Heirweg".
De Ferrariskaart (1770-1778) toont een relatief recht tracé dat ten zuiden van het "Hof ter Lanckwaghen" de Oude Heirweg bereikt met langsheen het tracé enkele kleine versnipperde bossen. Op de Atlas der Buurtwegen (1846) buigt het hoofdtracé af om zuidelijker aan te sluiten op de Oude Heirweg. Het oudere tracé is zichtbaar in de percelering. De straat wordt onderbroken door de aanleg van de autosnelweg A17/E403 in de jaren 1970-1980.
Genoemd naar de gelijknamige hofstede en herberg, op de grens van Lichtervelde en Koolskamp. Door De Flou vermeldt in 1720 "voorbij thooghewielken tot dat men comt daer tneerwielken ghestaen heeft eertijts ghenaemt geweest de schaepscheure", in 1766 "een drijehouckte erfveken wijlent de herberge genaemt 't leegh wielken op gestaen heeft". De Ferrariskaart (1770-1778) vermeldt het toponiem " 't Leege Wielken Cabaret" (thans verdwenen). Op een gemeentelijk kaartje in de publicatie "Dit is West-Vlaanderen" (1960) al aangeduid als grind- of tarmacweg.
Woon- en agrarische functie. Thans verspreide landelijke bebouwing. Nummer 29, voormalige hoevesite reeds afgebeeld in dezelfde L-constellatie op de Atlas der Buurtwegen (1846), thans met sterk verbouwd woonhuis en vertuind erf. Nummers 20-22, voormalige vlashandelaarswoningen. Roodbakstenen tweelaagse tweewoonst onder schilddak, uit midden 20ste eeuw, met achtergelegen vlasschuur.
- DE FLOU K., Woordenboek der toponymie van westelijk Vlaanderen, Vlaamsch Artesië, het land van den Hoek, de graafschappen Guines en Boulogne, en een gedeelte van het graafschap Ponthieu, Deel XI, Brugge, 1930, kolommen 181-182.
- DENDOOVEN L., Dit is West-Vlaanderen. Steden, gemeenten, bevolking, 1960, p. 799.