Straat in het zuiden van Desselgem, op de grens met de gemeente Deerlijk. De straat vertrekt van de Sprietestraat en loopt in oostelijke richting naar de Leemputstraat. Enkel de bebouwing aan de noordzijde van de straat is gelegen op grondgebied Desselgem. De straat is genoemd naar "De Knok" of knik, gelegen op de plaats waar de Sprietestraat uitkomt in de Knokstraat.

Op de figuratieve kaart van Desselgem, opgemaakt in 1620 door landmeter Lowijs de Bersacques, loopt de Knokstraat van "Ter Knocke" (kruispunt met de huidige Sprietestraat) naar "Den evangelie Boom" (kruispunt met de huidige Leemputstraat); op beide kruispunten wordt een boom afgebeeld. In 1620 zijn reeds verscheidene hoeves gelegen aan de noordzijde van de straat. Op de figuratieve kaart van de Sint-Pietersheerlijkheid, opgemaakt door Joseph de Coster in 1764, aangeduid als "Knock straete". Het doodlopende zijtracé aan de noordzijde van de straat loopt naar het dieper gelegen en omwalde goed "Ter Hulst" en is dan ook aangeduid als "dreve van 't goed ter hulst"; dit goed is een 11de- of 12de-eeuwse ontginning in het Methelawoud. Op de hoek met de huidige Sprietestraat bevindt zich vanaf circa 1770 herberg "De Knok", aangeduid op het landboek van de parochie Desselgem, opgemaakt door C.P. Minne in 1771, als "herberghe". Volgens de volkstelling van 1815 is herberg "De Knok" ondergebracht in het hoekhuis van een driewoonst. Op de Atlas der Buurtwegen (1844) wordt de straat weergegeven als "Knockstraet" met als aanduiding "Chemin n° 4" en omschrijving "Chemin du hameau den Knock à Waereghem". Herberg "De Knok" op de hoek met de huidige Sprietestraat wordt door de beschieting van oktober 1918 verwoest. Na de oorlog wordt de woning heropgebouwd met een vlasschuur (gesloopt in 2003), maar wordt geen herberg meer gehouden.

Landelijke straat met geasfalteerd wegdek. Schaars bebouwde straat met verspreid gelegen hoeves, waarvan de sites opklimmen tot de 17de eeuw (zie nummer 37), en vlaserfgoed; electriciteitscentrale. Nummer 49, vlasschuur gelegen aan het zijtracé, volgens het kadaster gebouwd in 1951 door de familie Devlaminck tegen een bestaand landgebouw van 1948. Bakstenen vlasschuur onder golfplaten zadeldak; voorgevel met roodbakstenen, rondboogvormige heiligennis met kruisbekroning. Voorts wordt het straatbeeld bepaald door de aanwezigheid van de elektriciteitscentrale.