Straat met lineaalrecht tracé die de Korkentapstraat verbindt met de gemeentegrens met Leke (Diksmuide). De naamgeving gaat minimaal terug tot een kaart van 1760 met de landerijen van de kartuizers van Brugge waarop de weg is aangeduid als "dossewegh nu genaemt de capelle straete". "Dosscheweg" of "d’orsweg" zou verwijzen naar een weg van 10 voet breed voor een koe of een paard. Een kaart van 1808 vermeldt "den nieuwen heerweg of capellestraete". Op het primitief kadasterplan "capelle straete" genoemd en op een kaart van het Militair Cartografisch Instituut (opmeting 1860) aangeduid als "Osschen Weg" langs het "Capelle Geleed". Dit geleed wordt voor het eerst vermeld in 1841 in rekeningen van de "Watering Zevecote hoek". Naamgeving verwijzend naar de richting waarin de straat loopt, namelijk richting Sint-Pieters-Kapelle (Middelkerke).

Deze rechte straat en het parallelle geleed zijn reeds weergegeven op de grote kaart van het Brugse Vrije door Pieter Pourbus (1571) gekopieerd door Pieter Claeissens (1601) als onbebouwd op grondgebied Zande. Een kaart van 1760 toont de straat met verschillende omwalde hoeves en aan het noordelijke uiteinde de dubbel omwalde hoeve die tot aan de gemeentefusie in 1971 tot de gemeente Zande behoorde maar sindsdien deel uit maakt van Sint-Pieters-Kapelle (Middelkerke).

Op de Ferrariskaart (1770-1778) afgebeeld als een smalle, onverharde weg doorheen landelijk gebied met een vijftal hoeves die op één na alle achteringelegen zijn. Quasi identieke weergave op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846) waar de benaming "pavé de Dixmude à St. Pierre Cappelle dit capellestraet en lekedyck" wordt gebruikt. Tussen de Kapellestraat en de Lekedijk bevindt zich een private voetweg die reeds is weergegeven op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846). Deze weg wordt tijdens de Eerste Wereldoorlog verhard door de Duitse bezetter die de weg gebruikt voor het transport van zwaar materiaal naar de Uniebrug en Schoorbakke aan het front. De Kapellestraat vormde in 1983-1991 de westelijke grens voor het ruilverkavelingsgebied.

De straat wist haar oorspronkelijk landelijk karakter te vrijwaren: geasfalteerde weg geflankeerd door akkers en weides met verspreide hoevesites die alle minimaal opklimmen tot de vroege 19de-eeuw. Nummer 5, de zogenaamde "POESELHOEVE" (naambord) is een achterin gelegen 18de-eeuwse hoevesite met recent gebouwenbestand. Op een kaart van 1760 zijn hier twee vrijstaande, haakse volumes en een kleiner gebouwtje weergegeven. Nummer 4 is een achterin gelegen hoevesite minimaal opklimmend tot 1760, zie weergave op kaart met landerijen van de kartuizers te Brugge. Heden met bewaarde, vermoedelijk 19de-eeuwse stalling en schuur maar met vernieuwd woonhuis. Weergave op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846) als twee vrijstaande haakse volumes binnen een vierkante omwalling, en aanduiding als "Ferme Storme".