Straat met nagenoeg recht tracé in de dorpskern van Loppem, vertrekkend vanaf de Kattestraat. Het laatste wegdeel, met een hoek van 90° graden lopend naar de Steenbrugsestraat, is de voormalige beukendreef (sedert 1927-1928) naar de hoeve zie nummer 87 en vormt sinds de jaren 1950 een onderdeel van de Ieperweg.

De straat behoort tot de "Iperwegh" (zie Oude Ieperweg), die Brugge via Torhout met Ieper verbindt en reeds afgebeeld is op de Grote Kaart van het Brugse Vrije door Pieter Pourbus (1571) gekopieerd door Pieter Claeissens (1601). Het belang van deze oude weg gaat verloren door de aanleg van de Torhoutsesteenweg tussen 1751 en 1754 (zie Torhoutsesteenweg). Na de aanleg van de steenweg vormt de straat een onderdeel van de weg die het gehucht Steenbrugge (zie Brugge, Assebroek) met de Torhoutsesteenweg ter hoogte van de herberg zogenaamd *"Heidelberg", (zie Torhoutsesteenweg nummer 26) verbindt. Nu opgenomen in een verkaveling uit de jaren 1950. Op de Atlas der Buurtwegen (1845) aangeduid als bedieningsstraatje beschreven als Chemin n° 9, "Landweg ou Ouden Yperweg. Chemin sortant et entrant dans le Pavé de Heydelberg à Steenbrugge".

Van oudsher landelijke bewoning, op de Ferrariskaart (1770-1778) loopt de straat door akkergebied waarlangs enkele landerijen. Vandaag heeft de straat door recente woningbouw het landelijk karakter verloren. Tussen de vrijstaande huizen en koppelwoningen staan nog enkele lage boerenarbeiderswoningen (zie nummers 59-61 en nummer 63).

Overwegend woonstraat met aan het begin van de straat beeldbepalende aanwezigheid van een basisschool (nummer 9). Ontstaan in 1841 als leer- en werkschool voor meisjes, de zusters maricolen staan in voor het onderwijs. In 1851 wordt een ouderlingentehuis ingewijd en tussen 1859 en 1916 nemen de zusters de zorg voor wezen op zich. Het bejaardentehuis "Maartenshove" is nu ondergebracht in een nieuwbouw langs de Spreeuwenweg. Meerdere losstaande gebouwen opgericht in de loop van de 20ste eeuw en gegroepeerd rond enkele grasvelden en een speelkoer. Aan de overkant van de straat een parochiaal centrum met een Onze-Lieve-Vrouwkapel. Van circa 1900 dateren nummer 18, een dubbelhuis van anderhalve bouwlaag opgetrokken in verankerde, bruine baksteen, en nummer 26 een laag, bruinbakstenen dubbelhuis getypeerd door gebruik van rode baksteen voor de strekken, geblokt bij de lage deur en vlechtingen in de zijgevel. Uit het interbellum dateren de dwars geplaatste gekoppelde woningen, nummers 65-69, met tuitgevels en de koppelwoning nummers 55-57 onder mansardedak.

Op het einde van de straat ligt de hoeve zogenaamd "'T VAGEVIER" (zie nummer 87), in kern opklimmend tot de 18de eeuw. Dominerende aanwezigheid van de de spoorweglijn Brugge-Kortrijk (sedert 1846) en de autosnelweg E40/A10 Brussel-Oostende (sedert de jaren 1940).