Straat met een licht gebogen tracé vanaf het kruispunt Hugo Verrieststraat/ Ringlaan/ Sint-Bertinuslaan (rond punt) tot op grondgebied Eernegem (Ichtegem) waar de straat verder loopt tot aan de Leugenboomstraat. Op de Atlas der Buurtwegen (circa 1841) aangeduid als "chemin nr. 3 d'Ichteghem au hameau het Alf Barrierken (Eerneghem) par le cabaret dit den reyger" of de "Coolveldstraete". Oudste vermelding van "Colevelde" in de charters Sint-Bertinusabdij (1285). In 1351 "een jeghenode gheheeten Coleveld". Oudste vermelding van de "Coolveldstraete" in 1549. De benaming Moerdijkstraat te Ichtegem komt voor het eerst voor in een advertentie van 1830.

Op een mutatieschets vanaf 1869 is de benaming "Moerdijk straat" echter reeds in voege. Op de Atlas der Buurtwegen (circa 1841) loopt de Vossebeek aan de rechter zijde van de weg (enkel ten noorden van de huidige Sparrestraat), op vandaag is deze beek vermoedelijk ingekokerd. Op deze atlas aanduiding van een iets dichtere bebouwing langs het zuidelijke deel van de weg tussen de Hugo Verrieststraat en de huidige Sparrestraat, ten noorden daarvan quasi geen bebouwing.

Op vandaag loopt de aaneengesloten bebouwing een stuk noordelijker verder: aan de westzijde van de straat ongeveer tot aan de Beukendreef, aan de oostzijde van de straat tot aan de Eernegemstraat (hier recente villabouw). Het noordelijk deel van de straat loopt door landelijk gebied dat ten westen van de straat aansluit bij het drevengebied rond het achterin gelegen "Kasteel Rozendahl" (zie nummer 171).

In de hoek van de Moerdijkstraat, de Eernegemstraat en de Oostendesteenweg bevond zich tijdens de Eerste Wereldoorlog een Duits militair vliegveld. In een hoeve (Eernegemstraat nummer 32) verbleven Duitse soldaten en een dokter, de omgeving van de hoeve werd zwaar gebombardeerd aan het einde van de oorlog.

Het straatbeeld bewaart een aantal huizen uit het laatste kwart van de 19de eeuw en/of het eerste kwart van de 20ste eeuw, al dan niet in aaneengesloten bebouwing. Nummer 58: vrijstaand, haaks op de straat geplaatst huis uit het laatste kwart van de 19de eeuw (nog niet aangeduid op de Atlas der Buurtwegen van circa 1841), witgeschilderde cementering uit het eerste kwart van de 20ste eeuw: schijnvoegen, plint met breuksteenimitatie, rechthoekige muuropeningen in een grijsbeschilderde geriemde omlijsting, in de zijgevel dichtgemaakt rondboogvenstertje onder druiplijst. Nummer 93: burgerhuis van twee bouwlagen onder pannen zadeldak, daterend uit de jaren 1930-1940, parement van rode baksteen met gewitte voeg, korfbogige muuropeningen onder strek (deels gewijzigd), bewaard houtwerk onder meer paneeldeur en T-vensters met gebogen tussendorpels. Nummer 103 is een roodbakstenen diephuisje onder overkragend pannen zadeldak, uit het eerste kwart van de 20ste eeuw; links aansluitend stalletje onder lessenaarsdak met staldeuren in de linker zijgevel. Nummer 111 is een vrijstaand boerenarbeidershuis met geïncorporeerde stalling, uit het laatste kwart van de 19de eeuw of het begin van de 20ste eeuw: rode verankerde baksteenbouw onder pannen zadeldak, getoogde muuropeningen onder strek (gewijzigd rechthoekig venster en deels gewijzigd houtwerk), de blinde linker travee wijst op de stalling zie getoogde staldeurtjes en laadluik in de linker zijgevel, in de rechter zijgevel, gekoppelde rondboogvenstertjes. Nummers 152, 154 zijn halfvrijstaande diephuizen uit de jaren 1920-1930: rode baksteenbouw onder pannen zadeldaken met overkragende dakoverstek, gecementeerde en beschilderde plint, rechthoekige muuropeningen onder betonnen latei met afgeschuinde hoeken (vernieuwd houtwerk).