Doodlopende straat beginnend bij de Stationsstraat. Geasfalteerde weg overgaand in een kiezelpad. Het straatbeeld wordt gedomineerd door enerzijds de aanwezigheid van de zogenaamde "Stationsput" vandaar de naam Stationsputstraat. De "stationsput" is vermoedelijk in 1887 uitgegraven om het toen nabijgelegen station te bevoorraden van water.

Bij het station van Eernegem werd de 6 hectare grote en 3 meter diepe stationsput aangelegd. Via een 16 kilometer lange gietijzeren leiding werd het water van Eernegem naar het eindstation Oostende getransporteerd. Het water in Oostende was zout water en kon niet gebruikt worden want dit water tastte de treinen aan. Het water in de stationsput van Eernegem was zoet water en was bovendien zeer kalkarm. Hierdoor was het veel geschikter om te gebruiken voor de treinen. In 1912 besloot men om de stationsput te vergroten. De onderhandelingen voor deze vergroting werden stopgezet door Eerste Wereldoorlog. In 1923 kon men de put toch uitbreiden. De werken duurden tot 1925. In 1961 werd de treinverbinding Oostende-Torhout afgeschaft. Tien jaar later werd het ondertussen vervallen stationsgebouw door de gemeente aangekocht en afgebroken. Bij het verdwijnen van de spoorlijn 62 was er geen water meer nodig. In 1986 werd de 16 km lange buis opgegraven en afgevoerd. De stationsput kreeg vanaf dan een nieuwe functie als recreatieoord. Het wandelpad rond de put is toegankelijk via betonnen brugjes met buisleuning over de Engelbeek dat voorzien is van een afdamming.

Anderzijds wordt het straatbeeld mede bepaald door de aanwezigheid van de voormalige spoorweg, thans omgevormd tot een fietspad, zogenaamd de groene 62. Het fietspad loopt onder meer langs een poëziepad en een vleermuizenkelder.