Landelijk gelegen straat met verschillende vertakkingen, beginnend bij de Bruggestraat en eindigend bij de Westkerkestraat. Ten noorden van het dorpscentrum gelegen. Geasfalteerde straat. In de Atlas der Buurtwegen (circa 1841) aangeduid met de naam "Pierlynckhovestraet" en omschreven als "Chemin de la ferme dite de Bourgogne à celle dite Pierlynck hove". In 1871 aangeduid met de naam Watervallestraat (zie kadaster) en in 1940 aangeduid met de naam "Bourgognestraat" (zie kadaster). De straatnaam verwijst naar de vele overstromingen waaraan het gebied voortdurend bloot stond. De naam verwijst ook naar een hier gelegen 19de-eeuwse herberg "het streulken".
De bebouwing is fasegewijs tot stand gekomen. Vanouds een belangrijke straat, met concentratie van bebouwing aan de Bourgognevaart. De straat met zijn verschillende vertakkingen staat weergegeven op de Grote Kaart van het Brugse Vrije door Pieter Pourbus (1571), gekopieerd door Pieter Claeissens (1601). De bebouwing concentreert zich tegenaan de Westkerkestraat. Hier worden drie omwalde sites weergegeven. Vandaag zijn twee van de drie omwalde sites nog gaaf bewaard, namelijk nummer 34, het zogenaamde "Bourgogneleenhof" en nummer 73, het zogenaamde "Torenhof".
Op de kaart van Ferraris (1770-1778) krijgen we een gelijkaardige situatie, met concentratie van bebouwing tegenaan de Westkerkestraat. Verspreid in de straat gelegen hoeves, bestaande uit losse bestanddelen, sommige sites zijn toegankelijk via een lange toegangsdreef. In de loop van de 19de eeuw worden de bestaande hoeves verbouwd, doch met behoud van de oudere kern, en worden nieuwe bestanddelen bijgebouwd. In de 20ste eeuw gelijkaardige verbouwingen en bouwen in functie van nieuwe nijverheden zoals onder meer een maalderij uit de jaren 1950 (zie nummer 37). Ook bouwen van nieuwe hoeves in de eerste helft van de 20ste eeuw. Vanaf de tweede helft van de 20ste eeuw nieuwbouwwijk in het begin van de straat.
Het huidige straatbeeld wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van verspreid gelegen hoeves. De oudste bebouwing klimt op tot de 16de eeuw. 0p het einde van de straat tegenaan de Westkerkestraat en de Bourgognevaart concentratie van twee oorspronkelijk omwalde sites. Concentratie van 19de-eeuwse lage woningen tegenaan de Bruggestraat. Nummer 11, deel uitmakend van een eenheidsbebouwing samen met nummer 13, voorzien van een nieuw gevelparement. De overige verspreid gelegen bebouwing wordt gekenmerkt door hoevesites bestaande uit losse bestanddelen. In het begin van de straat nieuwbouwwoningen.
DE FLOU K., Woordenboek der toponymie van westelijk Vlaanderen, Vlaamsch Artesië, het land van den Hoek, de graafschappen Guines en Boulogne, en een gedeelte van het graafschap Ponthieu, Brugge, 1930, Deel XV, kolom 535.
NAERT A., Theoretische en praktische prospektie op het grondgebied Eernegem, Eernegem, 1987.
NAERT A., Raadsels uit Eernegems geleden … De verdwenen mote, in Noortover: driemaandelijks tijdschrift met archeologie, geschiedenis, heemkunde, folklore, genealogie, heraldiek, letterkunde, kunst over Aartrijke, Bekegem, Eernegem, Ichtegem, Loppem, Veldegem, Zedelgem, jg. 1, nr. 2, 1988/89, p. 34-38.
VANDENBUSSCHE B., Sightseeing door Eernegem van 1945 tot 1976, in Ernigahem. Handelingen van de Kring voor Geschied-, Heem- en Familiekunde, jg. 25, nr. 3, 2006, p. 84.
Bron: GILTÉ S. & VANNESTE P. met medewerking van BAERT S., BOONE B. & VRANCKX M. 2010: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Ichtegem, Deelgemeenten Bekegem en Eernegem, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL48, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanneste, Pol; Gilté, Stefanie Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
