Bochtige weg die vanaf de Egemstraat in noordoostelijke richting tot aan de grens met Egem loopt, en daar onder dezelfde naam wordt verdergezet. De weg stond voorheen bekend als "Wynghenestraat". Voor het eerst vermeld als "Baertstraat" in de Atlas der Buurtwegen (1846) voor het korte west-oost gerichte deel van de weg vanaf de Egemstraat, omschreven als "chemin de celui dit Eeghemstraet à celui de Wynghenestraet". Het grootste deel van de huidige Baertstraat maakt in de Atlas der Buurtwegen (1846), samen met het zuidwestdeel van de huidige Schuiferskapellestraat deel uit van de "Wynghenestraet" of "chemin de Pitthem à Wynghene par Eeghem". Huidige straatnaam wellicht afgeleid van de naam van een hoevebewoner in de Baertstraat of omgeving (vermoedelijk Egemstraat nummer 57, in de Atlas der Buurtwegen vermeld als "Ferme Baert").

Landelijke straat met agrarische en woonfunctie. Historische hoevesites reeds aangeduid op de ommeloper van Pittem door D. Seghers uit 1761, met overwegend of volledig vernieuwd gebouwenbestand, zoals nummer 4 met nieuw woonhuis en nieuwe stallen en een bewaard, deels ingebouwd 19de-eeuws landgebouw, in rode baksteenbouw onder zadeldak, met getoogde muuropeningen en asemgaten in de noordelijke zijgevel. Langs de hoeve liep de "Eeghemvoetweg", die de dorpskernen van Pittem en Egem met elkaar verbond, zie Atlas der Buurtwegen (1846). Nummer 5, voormalig hoevetje met boerenhuis (voormalige tweewoonst) voorzien van nieuwe gevelsteen. Recent afgebroken hoevegebouwen. In het midden van de 19de eeuw liep de erfoprit nog door naar het noorden toe, in de Atlas der Buurtwegen (1846) vermeld als "Mottestraet". Nummer 13, "Goed ter Kruisbeke", in geschiedenis opklimmend tot circa 1439, in het landboek van Pittem uit 1761 weergegeven met twee parallelle volumes, thans met vernieuwd woonhuis, landgebouw uit de jaren 1930 onder zadeldak in mechanische pannen, met rechte muuropeningen onder betonlatei. Met gras begroeide aardappelkelder onder aarden ophoping, gekenmerkt door segmentboogdeur onder strek en druiplijst. Ook nummers 8-9 en nummer 12, thans volledig vernieuwd, klimmen in geschiedenis op tot het derde kwart van de 18de eeuw, zie ommeloper Pittem uit 1761. Nummers 6-7, voor het eerst afgebeeld op de Atlas der Buurtwegen (1846), tweewoonst onder zadeldak in Vlaamse pannen. Bewaarde getoogde muuropeningen met vernieuwd schrijnwerk bij nummer 7; nummer 6 met vernieuwd parement. Nummer 14, vernieuwde éénlaagswoning op de zuidelijke hoek met de Kapstraat, nog niet weergegeven in het landboek van Pittem (1761), in het midden van de 19de eeuw volgens de Atlas der Buurtwegen (1846) "cabaret Groene Spriet".

Basisbebouwing aangevuld met enkele nieuwbouwwoningen, voornamelijk uit de tweede helft van de 20ste eeuw.