Steenweg die vanaf het kruispunt van de Tieltstraat, Stationsstraat en Koolskampstraat in zuidelijke richting tot aan de grens met Meulebeke loopt en daarbij de spoorweg kruist en via een viaduct onder de Ringlaan R. De Paepe (N37) loopt. In het landboek van Pittem (1761) aangeduid als "Straete van Pitthem naer Meulebeke", in de Atlas der Buurtwegen (1846) als "Meulebekestraet" of "Chemin de Pitthem à Meulebeke". In 1879 wordt de bochtige Meulebekestraat rechtgetrokken als laatste deel van de verbinding Pittem-Ooigem. Een deel van de vroegere Meulebekestraat heette in het verleden volgens literatuur 'Kriekestraat'. In 1950 wordt de Meulebekestraat heraangelegd als betonweg.

In 1828 werd een gouden muntstuk uit de Romeinse tijd gevonden langs de Meulebekestraat.

Steenweg met woon- en agrarische functie. Eerste straatdeel vrij dicht bebouwd met meerdere clusters aaneengesloten bebouwing, tussen de spoorweg en N37 voornamelijk eengezinswoningen in tuin. Ten zuiden van de N37 voornamelijk sterk verspreide landelijke bebouwing van onder meer hoeves en eenlaagswoningen. Hoevebebouwing veelal opklimmend tot de 18de eeuw, onder meer nummer 66/ Claerhoutmolenweg, voorkomend op de Ferrariskaart (1770-1778), in de Atlas der Buurtwegen (1846) afgebeeld met drie volumes en aangeduid als "Ferme Deleersnijder". Eenlaags woonhuis met vernieuwd gevelparement, onder zadeldak in zwartgeglazuurde pannen. Mogelijk oudere zwartbakstenen deuromlijsting. In hoek gebouwd landgebouw uit verankerde donkerrode bakstenen, met gecementeerde plint. Stalvleugel parallel met de Claerhoutmolenweg, gelegen op de plaats van een ouder landgebouw, onder steil schilddak in golfplaten. Licht getoogde deuren onder strek en vernieuwde stalvensters onder betonlatei. Aanpalend haaks schuurvolume onder een overkragend zadeldak in Vlaamse pannen. Noordgevel voorzien van asemgaten. Nummer 103. Nieuw woonhuis op oudere hoevesite, vóór rechttrekking van de Meulebekestraat gelegen aan oostzijde van de weg. Op de Ferrariskaart (1770-1778) met drie volumes voorkomend binnen rechthoekige omwalling. Thans met bewaarde 18de- of 19de-eeuwse schuur: verankerde rode baksteenbouw onder zadeldak in Vlaamse pannen. Centrale segmentboogpoort, asemgaten, wagenkot onder segmentboogstrek, dito deuropening, laadluik onder de dakoverstek. Nieuwe stalvensters.

Eenlaagswoningen onder pannen zadeldak, voornamelijk uit de laatste decennia van de 19de eeuw, vaak opgetrokken kort na de aanleg van de steenweg. Nummer 92, eenlaagswoning in 1879 gebouwd door de Pittemse "geestelijke dochter" Thérésia Kuppens en in 1899 vergroot met een aanbouw aan zuidzijde. Verankerde baksteenbouw van vijf traveeën, onder overkragend zadeldak in mechanische pannen. Oorspronkelijk getoogde muuropeningen, thans gedicht of verlaagd tot venster onder betonlatei. Beglaasde rondbogige gevelkapel, onder een getrapte gevelaflijning. Nummer 11, verankerde donkerrode baksteenbouw van drie traveeën, vergrote rechthoekige vensters en een getoogde deur, alle gevat in een gecementeerde omlijsting. Vernieuwd schrijnwerk. Nummers 28c-30 en nummer 32, respectievelijk gelegen op de noordelijke en de zuidelijke hoek van het kruispunt met de Fonteinestraat, vermoedelijk beide voorheen ingericht als herberg. Nummer 32 werd in 1882 opgetrokken op de plaats van een oudere hoeve, nummers 28c-30 in 1889 gebouwd door brouwer Gustaaf Vanderougstraete uit Meulebeke. Nummer 30, witgekalkt volume met afgeschuinde hoek. Getoogde muuropeningen met vernieuwd houtwerk naar oud model, nieuwe dakvensters. Oculus in de zijgevel. Nummer 32, in de tweede helft van de 20ste eeuw aan straatzijde opgehoogd en voorzien van een nieuw parement. Bewaarde witgekalkte zijgevel met gedichte oculus en een kruisvormig baksteenfries in de geveltop. Behouden achtergelegen bijgebouw parallel met de Fonteinestraat.

Nummer 90 uit 1889, half vrijstaande woning met witbepleisterde gevel voorzien van voegwerkimitatie en plint met schubmotief. Kwartronde daklijst. Getoogde deur- en rechte vensteropeningen waarin vernieuwd houtwerk. Links, een voormalig stalvenstertje. Nummer 46, met vernieuwd parement aan straatzijde. Bewaarde zijgevel uit donkerrode bakstenen, met getoogde muuropeningen. Nummers 72 en 98, witgekalkte verankerde volumes, nummer 72 met rechte gevelbrede druiplijst. Gewijzigde rechthoekige muuropeningen met vernieuwd schrijnwerk. Vernieuwde gootlijsten. Nummer 70, woning uit het begin van de 20ste eeuw, nieuw parement. Rechthoekige muuropeningen met bewaard schrijnwerk. Nummers 81-83, tweewoonst uit 1929 onder pannen mansardedak. Nummer 81 met roodbakstenen gevel verlevendigd door geelbakstenen banden, boven een gecementeerde plint met natuursteenimitatie. Korfboogvormige venster- en deuropening met natuurstenen hoek- en sluitstenen, voorzien van vernieuwd schrijnwerk. Vernieuwde gootlijst. Nummer 83 vernieuwd. Tijdens het interbellum worden woningen verbouwd en rijwoningen bijgebouwd. Nummer 99, gebouwd in 1903 en in 1936 met een verdieping verhoogd en voorzien van een nieuw gevelparement. Dubbelhuis met parement in langwerpige rode bakstenen, opengewerkt door rechthoekige muuropeningen onder een latei in similisteen. Bewaarde T-ramen op de verdieping. Vernieuwde overkragende gootlijst. Zijgevel met sporen van ophoging. Nummers 31-41 en 59-69, clusters enkelhuizen in een rij, van twee of drie traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak, gebouwd tijdens het interbellum. Nummers 31-33 en 39 met vernieuwd parement. Nummers 31-33, rechthoekige muuropeningen tussen bewaarde omlijsting met geometrische motieven. Bewaard houtwerk bij nummers 33 en 35. Nummers 59-71, woningen uit de jaren 1930 (nummers 67 en 69 opgetrokken in 1932, nummer 65 in 1934), voornamelijk enkelhuizen getypeerd door rechthoekige muuropeningen onder een betonlatei. Getrapte tandfries bij nummer 63. Plint in siercementering bij nummers 63 en 65. Bewaarde deur voorzien van beglazing met hekwerk, onder bovenlicht met verticale roedeverdeling bij nummer 67. Naast nummer 69 een bergplaats met ijzeren schuifpoort onder platte bedaking, volgens kadastergegevens opgetrokken 1947. Nummer 71, diephuis met twee nokken, waarvan het noordelijk deel gebouwd in 1933 (zie jaarsteen), met latere aanbouw ten noorden. Rechthoekige muuropeningen onder een betonlatei, ruitvormig zoldervenster. Nieuw schrijnwerk.

Nummers 17-19, samenstel van twee woningen in traditionalistische/ regionalistische stijl, in de jaren 1950 opgetrokken volgens spiegelbeeldschema. Tweewoonst met voortuin, van twee bouwlagen en twee maal twee traveeën onder een steil pannen zadeldak, gekenmerkt door erkertraveeën uitlopend haakse puntgevels. Getorste zuiltjes. Bruinbakstenen parement, verlevendigd door witstenen sluitstenen en negblokken rond de rechte muuropeningen, glas in lood.

De bestaande bebouwing werd in de jaren 1950 aangevuld met nieuwbouw, voornamelijk modale, gestandaardiseerde woningen. Ook later in de 20ste eeuw en het begin van de 21ste eeuw worden woningen vernieuwd en bijgebouwd, onder meer enkele nieuwe appartementsgebouwen in het begin van de straat. Enkele bedrijven. Bij nummer 82, restant van de vlasfabriek van de gebroeders Ide: betonnen roterij met vier rootkamers, gebouwd in 1928 en vergroot in 1939, 1946 en 1956, thans ingrijpend gewijzigd. Elektriciteitscabine tegenover nummer 73.