Rechte invalsweg die deel uitmaakt van het tracé van de Stationsstraat - Tieltstraat en vanaf de spoorweg in westelijke richting tot aan de Brugsesteenweg loopt. De steenweg was in 1764 voltooid en maakte deel uit van een langer tracé dat in Tielt vertrok en over Pittem tot aan de Brugsesteenweg liep. De naam is afgeleid van de "Posterij" die in 1783 op de noordoostelijke hoek van de Posterijlaan met de Brugsesteenweg werd opgetrokken (zie Brugsesteenweg nummer 121). De nieuwe afspanning op het kruispunt van de wegen Brugge-Kortrijk en Tielt-Torhout fungeerde als wisselplaats voor postkoetsen en als start- en eindstation van de diligences Pittem-Brugge-Pittem en Pittem-Kortrijk-Pittem. De weg wordt in 1786 in de status animarum omschreven als de "calsyde naer de posterije", in 1849 als "kalseide leidende vande posterij (van Pitthem) naer Thielt". In de Atlas der Buurtwegen (1846) aangeduid als onderdeel van de "Route de Pittem à Thielt", er wordt tevens melding gemaakt van de "Posteryhoek". In 1933 wordt de Posterijlaan gebetonneerd.

Steenweg met verbindings-, industriële, agrarische en woonfunctie, gekenmerkt door gediversifieerde bebouwing, voornamelijk gesitueerd aan noordzijde van de straat. Hoevebebouwing opklimmend tot het ancien régime, onder meer nummer 20, weergegeven op het renteboek van de heerlijkheid Pittem (1762) met twee parallelle volumes, voor de aanleg van de steenweg bereikbaar vanuit de Waterstraat. Aan zuidzijde enkele hoeves zoals nummers 20 en 24 (waarvan nummer 20 afgebeeld in de Atlas der Buurtwegen van 1846), bestaande uit een nieuw woonhuis met bijgebouwen en/ of loodsen. Nummer 2, hoeve "'t Voordamhof", gelegen langs de Breemeersbeek, met twee volumes aangeduid in het landboek van Pittem van 1761. In de loop van de 19de eeuw wordt het zuidelijke landgebouw uitgebreid met een haakse vleugel, het woonhuis volledig herbouwd in 1909. Erf aangelegd in grind met solitaire, naar verluidt honderdjarige boom, waarrond gebouwen onder zadeldak in dubbel gegolfde pannen. Ten noorden een verankerd donkerrood bakstenen boerenhuis van zeven traveeën, rechte muuropeningen onder betonlatei. Westelijke zijgevel met getoogd venster en rondbogige beglaasde kapelnis met buste van Heilig Hart. Landgebouw uit donkerrode bakstenen, bestaande uit twee vleugels in een gesloten hoekopstelling, gekenmerkt door talrijke bouwsporen, vernieuwingen en aanbouwen. Oostelijke en noordelijke zijgevels met een kapelnis voorzien van een Heilig Hartbeeld in de top. Aangevuld met recente volumes.

Aan noordzijde van de straat bevinden zich bedrijfsgebouwen en woningen, onder meer de eenlaagswoningen met nummer 8 en 41, gelegen op sites reeds afgebeeld in de Atlas der Buurtwegen (1846). Nummer 8, bestaande uit een langs de straat gelegen woonhuis en bijgebouw, vermoedelijk herbouwd circa 1900. Verankerd donkerrood bakstenen dubbelhuis met een baksteenlijst, vergrote muuropeningen en een gecementeerde plint. Vernieuwde gootlijst en schrijnwerk. Verankerd bijgebouwtje diverse muuropeningen, onder meer onder houten latei. Nummer 41, eenlaagswoning met vernieuwd parement. Het straatbeeld wordt onder meer gekenmerkt door eengezinswoningen in tuin, voornamelijk daterend uit het derde kwart van de 20ste eeuw.

Een vroeg voorbeeld van bedrijfsarchitectuur vindt men bij nummer 1, circa 1947 gebouwd als autogarage, naar een ontwerp van de Tieltse architect V. Lievens. Recente bedrijfsgebouwen meegaand met industriezone rond Vannestenstraat en Paryssenstraat.