Korte weg met gebogen verloop in het oosten van de gemeente. Loopt vanaf de voormalige herberg "Het Paardeke" aan het kruispunt van de Paardestraat, de Wingensesteenweg en de Turkeijensteenweg in zuidelijke richting tot aan de grens met Pittem waar de weg onder dezelfde naam wordt verdergezet in de richting van het centrum van Pittem.

Maakte voorheen samen met de Wingensesteenweg deel uit van de "Brugstraat", in het landboek van Egem (1725) omschreven als "den Kleenen Bruggewegh". De Atlas der Buurtwegen (1845) maakt melding van de "Bruggeweg", omschreven als "chemin de Pitthem à Wynghene". Ook de namen "Pittemse heerweg", vermeld in 1747 en "Pittemse Bruggeweg" waren in gebruik. Op kaart uit 1784, samen met de Baertstraat en een deel van de Schuiferskapellestraat op Pittems grondgebied beschreven als "Straete loopende vande plaetse van Eeghem naer de gonne van Pitthem". Voor de gemeentelijke fusie stond de straat bekend als "Oude Pittemse weg". Prehistorische artefacten die langs de straat gevonden zijn, wijzen op een vroege menselijke aanwezigheid in Egem. De circa 5000 stukken dateren vooral uit het mesolithicum (8000-circa 4000 vóór Christus) maar ook sporen uit het neolithicum zijn in beperkte mate aanwezig. Het hoge aantal vondsten laat een site van een zeker belang vermoeden, een plaats die herhaaldelijk bezocht werd of als een soort basiskamp was ingericht waar een groep vrij lang verbleef.

Op het landboek van Egem (1725) wordt slechts één perceel met bebouwing weergegeven dat later verlaten wordt. In de loop van de 18de eeuw ontstaat blijkens de Ferrariskaart (1770-1778) enige verspreide bebouwing langs de Baertstraat, nabij het kruispunt met herberg "Het Paardeke" en op het spievormig stuk land ten zuiden van het kruispunt met de Oude Peerdenstraat. In de 19de eeuw en de eerste decennia van de 20ste eeuw bevond zich tevens een kapel aan westzijde van de straat, op de Brandhoek bij de grens met Pittem, aangeduid op kaart van het Dépôt de la Guerre van 1874 (op basis van gegevens uit 1861) en het Institut Cartographique Militaire van 1898 en 1926 (revisie op het terrein in 1884).

Verspreide bebouwing met woon-, agrarische en industriële functie. Nummer 15, "Meersdale ruitersclub", reeds afgebeeld op de Ferrariskaart (1770-1778). Thans met eenlaags woonhuis van vier traveeën in donkerrode baksteen onder zadeldak. Getoogde deur- en gewijzigde vensteropeningen onder betonlatei. Vernieuwde landgebouwen met oudere kern, zie bewaarde steunbeer van schuur-/ stalvolume. Nummer 27: bedrijfsgebouw met loodsen in rode baksteenbouw onder verspringende kroonlijst. Vijf metalen schuifpoorten. Enkele woningen, voornamelijk van recente oorsprong. In de tuin van nummer 24 bevindt zich een rotskapel in kasseistenen.