Landelijke weg die vanaf de Paardestraat in noordoostelijke richting naar de Wingensesteenweg loopt, met lange vertakking in noordwestelijke richting. In het landboek van Egem (1725), samen met een deel van de Paardestraat aangeduid als "eenen wegh loopende van den Kleenen Bruggewegh naer de Platse van Heegem". In de eerste helft van de 19de eeuw heette de straat "Kleine Wingenestraat", zie Atlas der Buurtwegen (1845). De weg staat op de 19de-eeuwse kaarten van het Dépôt de la Guerre (1876) en het Institut Cartographique Militaire (1898) slechts aangeduid als voetweg. Op de topografische kaart uit 1926, gebaseerd op veldgegevens uit 1898, wordt voor het eerst het begin van de straat, aansluitend op de Paardestraat, als echte straat aangeduid. Tijdens het ancien regime strekte de heerlijkheid Pittem in Egem zich uit langs de oostzijde van de straat.

Landelijke weg met voornamelijk agrarische bebouwing, vaak op oudere sites. Nummer 18, afgebeeld op de Atlas der Buurtwegen (1845). Verankerde eenlaagswoning met gecementeerde gevels onder zadeldak in mechanische pannen. Noordgevel met hoge kleine vensters, rechthoekige verlaagde vensters aan zuidzijde. Twee kleine bijgebouwen onder zadeldak ten westen en ten zuiden. Ten westen, voormalig bakhuis of stalletje, in donkerrode baksteen, met venstertje onder houten latei. Ten zuiden voormalige kleine schuur, thans ingericht als garage, met gecementeerde gevels. Hoeve met nummer 25, gelegen op het einde van de noordwestelijke vertakking van de Korte Veldweg. Hoeve, reeds afgebeeld op het landboek van Egem (1725), bestaande uit losse bestanddelen rond een erf in losse verharding. Ten oosten een éénlaags woonhuis van vijf traveeën + stalaanbouw onder zadeldak in zwartgeglazuurde mechanische pannen. Rechte muuropeningen onder betonlatei, voorzien van vernieuwd schrijnwerk. Tandfries. Gecementeerde plint voorzien van voegwerkimitatie. Ten westen van het erf een parallel met het woonhuis ingeplante schuur onder zadeldak in mechanische pannen. Rechte muuropeningen onder betonlatei. Ouder deel in donkerrode baksteen. Nummer 27, hoeve reeds afgebeeld op de Ferrariskaart (1770-1778), volgens kadastergegevens in 1939 uitgebreid en gedeeltelijk herbouwd. Hoeve toegankelijk via erfoprit, met erf in losse verharding en deels begraasd, waarvan ten noorden een éénlaags woonhuis in donkerrode bakstenen, onder zadeldak in zwartgeglazuurde pannen. Rechthoekige muuropeningen onder betonlatei waarin bewaarde ramen (grote roedeverdeling). Rechts stalgedeelte. Tandfries onder houten kroonlijst. Parallel met de woning een schuur-/ stalvolume ten zuiden uit rode bakstenen onder zadeldak in mechanische pannen. Rechte muuropeningen onder betonlatei. Basisbebouwing aangevuld met enkele woningen uit het laatste kwart van de 20ste eeuw.