Korte, rechte verbinding tussen de Grotestraat en de Wenduinesteenweg, genoemd naar de "Krinkelmolen". De molen bevond zich ten zuiden van de Grotestraat tegenover de huidige Molendreef. De straat volgt het tracé van een wegel tussen de Grotestraat en de duinen zoals te zien op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (1842). Het vissershuisje (zie nummer 55) is een getuige van de vroegste bewoning achter de duinen en de schapendriftweg (zie Wenduinesteenweg).

De "Krinkelmolen" wordt in 1342 vermeldt in een rekening van het Brugse hospitaal van de Potterie als "corne muelne die men heet de Crynghemuelne" en stond bij de duinen "op het einde van de steeg die het verlengde van de Molendreef vormde". De molen komt voor op de Grote Kaart van het Brugse Vrije door Pieter Pourbus (1571) en gekopieerd door Pieter Claeissens (1601). Later ook opgetekend als "muelen by Boonemshove en wyne muelen" (1617), "Duynenmuelen" (1713), "Rinkelmuelen" (1734), "Krinkelmolen" (1843), "Maelfeytsmolen" (19de eeuw), "Cringe Molen" (1900) en "Molen van Deleersnijder" (jaren 1920). Op de Ferrariskaart aangeduid als de "Krunkel Molen", op de Atlas der Buurtwegen als "Krinkelmolen". In 1885 wordt de vervallen molen vervangen door een houten standaardmolen uit Mariakerke (Oostende) die in 1935 wordt gesloopt.

Woonstraat met aaneengesloten bebouwing hoofdzakelijk bestaande uit breedhuizen van twee bouwlagen onder zadel- of mansardedaken. Uit het interbellum, onder meer nummer 7, zogenaamd "CANTAGALLO" met bewaard schrijnwerk en nummer 37 met modernistische inslag. Enkele diephuizen, onder meer nummer 11 met nieuw gevelparement en het atelier nummer 13 met opschrift "SCHRIJNWERKERIJ". Enkele kleine villa's, nummer 32 in modernistische stijl. Voorts recentere woningen en kleine appartementen onder platte daken.